Γιατί COLLATIO; Aναζητούσαμε κάτι που να μπορεί να συμπυκνώσει τη «φιλοσοφία» μας για την αρχιτεκτονική και τον τρόπο με τον οποίο αυτή παράγεται και υλοποιείται. COLLATIO είναι μία λατινική λέξη που έχει τρία νοήματα: αυτό της συνεργασίας, της αντιπαραβολής-σύνθεσης και αυτό της συζήτησης γύρω από ένα μικρό γεύμα. Αυτά αντικατοπτρίζουν με τον καλύτερο τρόπο τις αρχές που διέπουν τη δουλειά μας. Αξιώνουμε την παραγωγή μιας αρχιτεκτονικής η οποία έχει στον πυρήνα του προβληματισμού της τις ανθρώπινες ανάγκες. Θεωρούμε πως μια τέτοια αρχιτεκτονική μπορεί να προκύψει μέσα από μια διαδικασία ισότιμης συνεργασίας, όπου η σύνθεση έρχεται ως αποτέλεσμα δημιουργικής υπέρβασης των θέσεων και των αντιθέσεων, σε κάτι ριζικά καινούριο και διαφορετικό από τις όποιες αρχικές θέσεις.

Με βάση αυτές τις αρχές ασχολούμαστε με την μελέτη και επίβλεψη κτιρίων μικρής και μεγάλης κλίμακας, με επαγγελματικούς χώρους, με το σχεδιασμό κατοικίας και τη διαμόρφωση εσωτερικών χώρων, με τον αστικό σχεδιασμό, με το design, με ερευνητικές μελέτες για την πόλη και το χώρο.

Οι συμμετέχοντες αρχιτέκτονες:

Νίκος Ορφανός

Γεννημένος το 1984, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΔΠΘ το 2010. Με την ολοκλήρωση των σπουδών και της διπλωματικής εργασίας με θέμα «Φοιτητικές εστίες μεικτών χρήσεων στον Ελαιώνα» εμβάθυνε σε θέματα αστικού σχεδιασμού και κτιριοδομίας. Ως ελεύθερος επαγγελματίας εργάστηκε στο σχεδισμό και την επίβλεψη κατοικιών και μικρού και μεσαίου μεγέθους ιδιωτικών και δημόσιων έργων. Στο διάστημα αυτό ασχολήθηκε με αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό με θέματα όπως μουσεία, δημόσιοι χώροι, πλατειές και παραλιακά μέτωπα, όπου έτυχε διάκρισης. Το 2018 η ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού προγράμματος του ΔΠΜΣ Πολεοδομίας – Χωροταξίας στο ΕΜΠ αποτέλεσε την εισαγωγή και την προσωπική του εμβάθυνση σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν το χώρο και τις πολλαπλές αναγνώσεις του καθώς και στην κριτική διαπίστωση πως ο σχεδιασμός άλλα και ο τρόπος ανάλυσης σε οποιαδήποτε κλίμακα είναι μια πολιτική και όχι μόνο αποτέλεσμα μιας πολιτικής. Οι πολλαπλές οπτικές μέσα από τις οποίες μπορεί να ιδωθεί κάθε φορά ο ανθρωπογενής χώρος αποτελεί και τη βασική του αφετηρία στις αρχιτεκτονικές του αναζητήσεις.

Χρήστος Σταυρακάκης

Γεννημένος το 1989 στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ το 2014. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με ζητήματα αρχιτεκτονικής σύνθεσης δημόσιων χώρων-κτιρίων και κατοικάς, αστικού σχεδιασμού, θεωρίας της πόλης και της αρχιτεκτονικής. Η διπλωματική του εργασία με τίτλο «Κοινωνικό πολιτιστικό κέντρο του δήμου Ταύρου στο χώρο των παλιών Σφαγειών» ήταν μια προσπάθεια αρχιτεκτονικής σύνθεσης ενός δημόσιου χώρου μεγάλης κλίμακας σε συνδυασμό με την επανάχρηση ενός βιομηχανικού κελύφους των αρχών του 20ου αιώνα. Σε αυτά τα χρόνια, στο όριο μεταξύ σπουδών και ελεύθερου χρόνου, ασχολήθηκε επαγγελματικά με το design. Το καλοκαίρι του 2018 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο ΕΜΠ, στην κατεύθυνση ΔΠΜΣ: Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός του Χώρου: Πολεοδομία – Χωροταξία, κατά τη διάρκεια των οποίων ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα ζητήματα των χωρικών-κοινωνικών διαχωρισμών στη μητροπολιτική Αθήνα με μία οπτική του βιώματος της αστικής εμπιερίας μέσα τα μάτια των απλών ανθρώπων. Η διπλωματική του εργασία είχε τίτλο «Προσφυγική κρίση, αστική περιθωριοποίηση και ημι-μόνιμοι πληθυσμοί: η περίπτωση του προσφυγικού camp στο Σχιστό Κερατσινίου».