Φοιτήτρια: Λαμπρινή Ζησιμοπούλου
Επιβλέπουσα: Ελένη Χατζηνικολάου
Πανεπιστήμιο: Neapolis University Pafos
Τμήμα: Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ακαδημαϊκό Έτος: 2021 – 2022
Ημερομηνία Παρουσίασης: 09/06/2022

"Ο σκοπός που τάζει για τον εαυτό του ο κάθε αρχιτέκτονας, είναι για να δημιουργήσει με το έργο του τα πλαίσια για μιαν άνετη και γόνιμη κοινωνική ζωή, σχεδιάζοντας έργα που θα είναι για όλους καλά και αναγκαία." Άρης Κωνσταντινίδης (Για την αρχιτεκτονική, 1974, σελ. 183).

Το παραπάνω απόφθεγμα δεν ήταν μόνο πηγή έμπνευσης, αλλά στάθηκε και κινητήριος δύναμη για την εύρεση και τη μελέτη του ακόλουθου project. Το πρωτόγνωρο φαινόμενο της πανδημίας του COVID-19 επέφερε ριζικές αλλαγές στη ζωή όλων. Έτσι, ο κλάδος της αρχιτεκτονικής κλήθηκε να αντιμετωπίσει και να προτείνει λύσεις -σχεδιαστικές και μη- για τις νέες συνθήκες ζωής που μας επιβλήθηκαν. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τον αναγκαστικό αποκλεισμό που βίωσα στη γενέτειρα πόλη μου και παρατηρώντας τις ανάγκες της, με οδήγησαν στον σχεδιασμό τής εν λόγω διπλωματικής εργασίας.

Η συγκεκριμένη εργασία αφορά τον σχεδιασμό 9 εκθεσιακών χώρων της Ναυπάκτου και 1 εξέδρας πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας. Αποκοπεί στην ανάδειξη και την ενδυνάμωση της πολιτισμικής αξίας ενός τόπου μέσω της αρχιτεκτονικής, στον εκσυγχρονισμό του τόπου και της χώρας και τη δημιουργία εκθεσιακών χώρων ως αναπόσπαστων κομματιών ενός τόπου αλλά και συλλογικών προβληματισμών. Οι εκθεσιακοί χώροι είναι ένα πολιτιστικό και πολιτισμικό δρώμενο, το οποίο έχει καθιερωθεί παγκοσμίως. Αυτόματα είναι αναγκαίο να υλοποιούνται αντάξιοι χώροι που θα στεγάζουν και θα αναδεικνύουν τα έργα – εκθέματα. Η προσφορά τους στον άνθρωπο είναι μεγάλη, αφού αποσκοπούν στη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων, στην ανάδειξη της αρχιτεκτονικής δύναμης και στην ατομική και συλλογική εξέλιξη.

Μια εξέδρα νοτιοδυτικά του λιμανιού της πόλης, ένας νοητός άξονας που ξεκινάει από το Ενετικό κάστρο, διέρχεται μέσα από την πύλη μετάβασης» και καταλήγει στην υπάρχουσα εξέδρα, και απέραντο γαλάζιο που αγκαλιάζει την πόλη, ήταν τα καθοριστικά στοιχεία για την επιλογή της Ναυπάκτου. Η κομβική θέση της πόλης και η ανάγκη της για άνοδο του τουρισμού και της οικονομίας ενδυνάμωσαν την ιδέα για δημιουργία εκθεσιακών χώρων.  

Η απλότητα που χαρακτηρίζει τα σχήματα των προτεινόμενων εκθεσιακών χώρων, προκύπτει από τη διερεύνηση όχι μόνο του αρχαιολογικού χώρου της Βελβίνας (οικισμός εκτός Ναυπάκτου) αλλά και από τη μελέτη του Sonsbeek Pavilion.  

Οι χώροι που θα φιλοξενεί η συγκεκριμένη κατασκευή:

Έτσι, η εν λόγω διπλωματική στοχεύει σε νέες μορφές εκθεσιακών χώρων, οι οποίοι θα λειτουργούν ως περιοδικό δρώμενο (τους εαρινούς και θερινούς μήνες), και προτείνει τρόπους με τους οποίους μια τέτοια κατασκευή θα έχει τη δυνατότητα να μην λειτουργεί μόνο ως εκθεσιακός χώρος.

Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στη σύνθεση ενός οργανωμένου χώρου, με την αρμονική ενσωμάτωση του τοπίου στην άμεση επαφή με νερό, ήλιο, αέρα, τα οποία επιδρούν θετικά στη σωματική και ψυχική υγεία.  

Η κοινωνία αλλάζει, δεν είναι στατικός οργανισμός. Το ίδιο αλλάζει και η αρχιτεκτονική, ώστε να συμβαδίζει με την εποχή. Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση χώρων που θα φιλοξενούνται τα αρχιτεκτονικά έργα – εκθέματα, είναι απαραίτητα για τη συνέχεια και την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και της ιστορίας της αρχιτεκτονικής. Το ζητούμενο είναι η εύρεση μιας χρυσής τομής για την ανάμειξη ενός ιστορικού τόπου με νέα στοιχεία και ιδέες, ώστε να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής των πολιτών στο μέλλον και η αξιοποίηση των ήδη υπαρχόντων πόρων.