Το έργο αφορά τον επανασχεδιασμό διαμερίσματος σε ρετιρέ μιας επταώροφης πολυκατοικίας του 1956, στο πάλαι ποτέ αστικό κέντρο της Αθήνας, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο. 

Το διαμέρισμα πριν την επέμβαση βρισκόταν σε σχετική εγκατάλειψη, καθώς είχε υποστεί αρκετές φθορές μέσα στα χρόνια. 

Οι νέοι ιδιοκτήτες επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός χώρου ύπνου και τη δυνατότητα φιλοξενίας ενός ατόμου στο καθημερινό. Η χαρακτηριστική διαμερισματοποίηση της παλαιάς κάτοψης καθιστούσε το διαμέρισμα σκοτεινό, και συγχρόνως δεν κάλυπτε τις σημερινές ανάγκες. 

Η νέα κάτοψη προκύπτει κατά βάση μέσω της αφαίρεσης χωρισμάτων, στον βαθμό που η στατική λειτουργία το επέτρεπε. Η γεωμετρία του χώρου τονίζεται πια από τα κάθετα φέροντα στοιχεία και κυρίως από τα πυκνά υψίκορμα δοκάρια, τα οποία δημιουργούν διαρκώς φατνώματα και εντείνουν τους άξονες του χώρου. 

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ

Αρχιτεκτονική Μελέτη-Κατασκευή: Μαριάννα Γιαννάτου, Γιώργος Παπαγιαννόπουλος