Το χωριό της Πύλης βρίσκεται στο όριο. Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, είναι σε ένα σημείο μετάβασης από μία συνθήκη σε μία άλλη. Στα δυτικά ξεκινάει ένα τοπίο, το οποίο χαρακτηρίζεται από έντονο ανάγλυφο και πράσινο, είναι "άγριο" και επιβλητικό. Στα ανατολικά, αντιθέτως, βρίσκεται ο κάμπος και μία ήπια, επίπεδη έκταση. Η μετάβαση γίνεται από το ένα τοπίο στο άλλο πολύ γρήγορα και σχεδόν πάνω στο site της επέμβασης.

Ο σχεδιασμός της πλατείας, λοιπόν, ξεκινάει από αυτήν ακριβώς τη συνθήκη, την οποία και προσπαθεί να εκφράσει στην κλίμακα της πλατείας. Δημιουργείται έτσι ένα κομμάτι έντονης βλάστησης –πυκνό, ακατέργαστο, μία έκφραση της υπαίθρου στον δημόσιο χώρο– και ένα κομμάτι αστικής πλατείας –ανοικτό, φωτεινό, μία έκφραση της αστικότητας στον δημόσιο χώρο. Η τοποθέτηση των δύο όμως έχει αλλάξει σε σχέση με τον τρόπο που τα συναντάμε στο πραγματικό τοπίο. Σαν ένα κομμάτι του φυσικού τοπίου να έφυγε από τα βουνά στα ανατολικά και μπήκε στην περιοχή του κάμπου, ενώ αντίστοιχα ένα κομμάτι αστικού τοπίου πέρασε προς την πλευρά του φυσικού. Ο στόχος είναι η δημιουργία δύο διακριτών, αλλά συμπληρωματικών ποιοτήτων δημόσιου χώρου, που ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται το μακρόστενο σχήμα του οικοπέδου. 

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ.

Αρχιτέκτονες: object-e