Η κεντρική ιδέα της πρότασης για την ανάπλαση του άξονα και της πλατείας Αριστοτέλους είναι αυτή του «αστικού πλεκτού». Οι διαγώνιες χαράξεις τού πολεοδομικού σχεδίου Εμπράρ, που ορίζουν το αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, γίνονται αφορμή και οδηγός για τη δημιουργία ενός νέου στραμμένου καννάβου για τον άξονα της Αριστοτέλους. Τα όρια του ιστορικού υποβάθρου του αστικού κέντρου βρίσκουν καινούριο νόημα μέσα από τη διαμόρφωση του άξονα της Αριστοτέλους και γίνονται εργαλείο σχεδίασης. Αυτό το πλέξιμο αποτελεί και ένα σχόλιο για το πολυπολιτισμικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης και την ιστορική συνύπαρξη διαφορετικών εθνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών ταυτοτήτων, ίχνη των οποίων υπάρχουν και σήμερα, και τα οποία είναι φανερά τόσο στον άξονα της Αριστοτέλους όσο και στα σημεία πολιτιστικού και ιστορικού ενδιαφέροντος που είναι σε άμεση σχέση και γειτνίαση με αυτόν.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ.