Έφυγε από τη ζωή ο αρχιτέκτονας Χρήστος Αθανασόπουλος, Επίτιμος Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Ο Αθανασόπουλος γαλουχήθηκε με τα προτάγματα του μοντέρνου, όπως αυτά διαδόθηκαν μέσα από τη διδασκαλία των καθηγητών της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60. 

Ο φονξιοναλισμός της αρχιτεκτονικής του, η ορθολογική προσέγγιση στα συνθετικά ζητήματα, ήταν πιστεύω για εκείνον μια κατάσταση φυσική. Είχα την εμπειρία να τον παρακολουθήσω, ως νέο μέλος του διδακτικού προσωπικού στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Ξάνθης, να διδάσκει εστιάζοντας στο ουσιώδες, το απέριττο, το αναγκαίο, αποκρούοντας με καυστικό τρόπο διανοητικά γυμνάσματα και ποιητικές εξάρσεις στον αρχιτεκτονικό λόγο. 

Ο Αθανασόπουλος υπήρξε σοβαρός στη δουλειά του, ερωτικός, ποιητικός και χωρατατζής στις συντροφιές του. Το έργο του μαρτυρά πιστεύω τα παραπάνω. 

Το σημαντικότερό του έργο όμως ήταν η ίδρυση μιας Σχολής Αρχιτεκτόνων στην εσχατιά της επικράτειας. Μακριά από το κέντρο, ο Αθανασόπουλος -ως ηγετική φυσιογνωμία που ήταν- κατάφερε να στήσει τη Σχολή μας και να τη φροντίσει ως Πρόεδρος στα πρώτα βήματά της έως τη συνταξιοδότησή του.  

Έτσι, που οι κόποι μιας ζωής γίνονται ιστορία και αποδίδουν καρπούς τώρα αλλά και στο μέλλον, πληρώνοντας κάπως το κενό της απουσίας του. 

Φωτογραφία αρχείο Γ.Παπαγιαννόπουλου: Κτίριο Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητήριου Αθηνών, Ακαδημίας 7, 1964. Αρχιτέκτονες: Χρ. Αθανασόπουλος, Ι. Κανετάκης, Δ. Κατζουράκης, Γρ.Τσαμπέρης