Η «Νέα Κοινωνική Αρχιτεκτονική» και οι Αρχιτέκτονες που την πρεσβεύουν επαναδιακρίνονται ολοένα και περισσότερο, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Το παρόν κείμενο έχει σκοπό να εξετάσει το πλαίσιο στο οποίο εξελίσσεται η συγκεκριμένη τάση, καθώς και την ιστορική της προέλευση, και να δώσει στοιχεία για συγκεκριμένες υποδειγματικές περιπτώσεις που αφορούν δύο νεότερους διακεκριμένους εκφραστές της «Νέας Κοινωνικής Αρχιτεκτονικής», τον Alejandro Aravena και τον Francis Kéré.