Οι «Γυναικείες Φωνές και Αρχιτεκτονικές Συλλογικότητες» είναι μια σειρά συνεντεύξεων με νέες αρχιτεκτόνισσες, που διερευνούν τον επαναπροσδιορισμό τής σύγχρονης αρχιτεκτονικής ως μιας συλλογικής δράσης. Στο πλαίσιο των συζητήσεων αυτών, η αρχιτεκτονική συμπεριλαμβάνει πρακτικές που εξετάζουν εναλλακτικές, μη-ιεραρχικές δομές κατοίκησης και ζωής, χωρικά ζητήματα που αμφισβητούν τη συστημική πατριαρχία του χώρου της πόλης και του οικιακού, καθώς και τη σύνδεση του αρχιτεκτονικού πεδίου με τον χώρο του ακτιβισμού. Όλα αυτά τα ζητήματα προκύπτουν από τη μετάβαση σε πιο συνεργατικά μοντέλα παραγωγής της αρχιτεκτονικής, από τα οποία ξεκινάει η αμφισβήτηση των κυρίαρχων διαγραμμάτων εξουσίας που η αρχιτεκτονική αναπαράγει.