Μ.Ο.: Υπάρχει μια κρίσιμη επισήμανση στο βιβλίο, ότι εδώ και δεκαετίες το χτισμένο περιβάλλον των ελληνικών πόλεων είναι εξαφανισμένο από τις ελληνικές ταινίες, τα σήριαλ, τα βιβλία…Τι συμβαίνει και το αστικό περιβάλλον μας είναι αόρατο για την Τέχνη;

Γ.Χ.: Είναι πολλοί οι λόγοι. Πρώτα απ’ όλα, το θέμα «πολυκατοικία» έχει παλιώσει. Την εποχή της ακμής του, στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, από την Αγγλία και τη Γαλλία ως τη Σοβιετική Ενωση, ακόμα και οι καρτ ποστάλ ιταλικών πόλεων έδειχναν πολυκατοικίες. Ο ασπρόμαυρος ελληνικός κινηματογράφος της εποχής πλημμύριζε ποικιλοτρόπως από αυτές. Τα αστυνομικά μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή εξελίσσονταν σε ένα φωτεινό, μοντέρνο για τις αντιλήψεις του καιρού, καινοφανές περιβάλλον. «Ήταν τότε που η Αθήνα χτιζόταν!», λένε ακόμα οι παλιοί, και στάζουν μέλι ενθυμούμενοι τα νιάτα τους.