Η περιοχή μελέτης αποτελεί έναν κλειστό στο κοινό δημόσιο χώρο, που διέπεται από συνθήκες απομόνωσης και μελαγχολικής μνήμης, λόγω της παρελθούσας χρήσης του ως νεκροταφείο. Η πρόταση οραματίζεται ένα πάρκο σε αμφίδρομη σχέση ώσμωσης με την πόλη, που θα αποτελέσει μοχλό αναζωογόνησης και ανάπτυξης. Βασικοί στόχοι της μελέτης είναι να «ανοίξει» ο χώρος προς την πόλη και να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο αστικό πάρκο με οικολογικό-βιοκλιματικό χαρακτήρα, να τονιστεί η κοινωνική διάσταση του έργου ως υπαίθριου χώρου της πόλης, αλλά και να αναδειχθεί το έντονο στοιχείο της μνήμης τού τόπου. Σε αντίστιξη με την παλιά χρήση του νεκροταφείου, η πρόταση επιδιώκει να αναπαραγάγει μια ενεργό φύση, ένα ενεργό έδαφος που θα αναγεννήσει τον χώρο, με πρωταγωνιστή την περιοδικότητα της φύσης και την εναλλαγή των ειδών στις 4 εποχές.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ

Αρχιτεκτονική μελέτη ΤOPIO7. Κατερίνα Ανδρίτσου – Πανίτα Καραμανέα – Θανάσης Πολυζωίδης