Εδώ, η αρχιτεκτονική στερείται ενός θεμελιώδους κεφαλαίου· εκείνου της σχέσης του κελύφους με το περιβάλλον του. Η προσαρμογή στο έδαφος, η ένταξη ή η ρήξη της νέας πρότασης με την υφιστάμενη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η σχέση με τη φύση κ.ά., αποτελούν ζητήματα που θεωρούνται δεδομένα στη συγκεκριμένη ιδιότυπη επαγγελματική ενασχόληση. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη μεταμόρφωση ενός εσωτερικού χώρου ώστε να ανταποκριθεί στις νέες προσδοκίες. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί η ανακαίνιση ενός café – bar στα Εξάρχεια, την οποία μελετήσαμε πρόσφατα.

Χωρίς προσανατολισμό, φυσικό έδαφος, ήλιο, θέα και ουρανό, αναζητείται καμιά φορά ένα ερέθισμα, που θα μπορούσε να ζωηρέψει την εμπλοκή του αρχιτέκτονα με ένα εκ των πραγμάτων περιορισμένο θέμα.

Η απουσία, η συνάντηση στους χώρους ενός άχρονου ρεαλισμού μέσα από τις ονειρικές εικόνες του  Edward Hopper, συντρόφευαν τη διαδρομή της σχεδίασης και της εφαρμογής, που συχνά ταυτίζονταν.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ

Αρχιτεκτονική μελέτη
Μαριάννα Γιαννάτου, Αρχιτέκτων Μηχανικός UniFi 
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ, Επικ. Καθηγητής ΤΑΜ-ΔΠΘ