Το σανατόριο Μάννα χτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, προκειμένου να δεχθεί φυματικούς ασθενείς με την ελπίδα η νοσηλεία τους να επωφεληθεί από τη ζωή στα αρκαδικά δάση. Η αναβίωση του Μάννα προϋπέθετε τον επαναπροσδιορισμό των ίδιων αξιών φιλοξενίας, ευεξίας και απομόνωσης που το κατέστησαν ιδανικό και για τον πρώτο κύκλο ζωής του, μέσα όμως από ένα σύγχρονο πρίσμα που θα το αναδείκνυε σε προορισμό. 

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα Αρχιτεκτονική, ΕΔΩ.

Architectural concept: K-STUDIO