Φοιτητές: Αυγουστίδου Αναστασία, Κατσαντώνης Βασίλης, Σιούτης Θοδωρής
Επιβλέποντες: Μωραΐτης Κωνσταντίνος, Τσιράκη Σοφία
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Ε.Μ.Π.
Ημερομηνία παρουσίασης: Ιούλιος 2019

Η διπλωματική εργασία εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει μια σύγχρονη, δημόσια Σχολή Μουσικών Σπουδών. Ενταγμένη σε έναν ιδιαίτερο τόπο -στα όρια της πόλης των Ιωαννίνων- και σε ένα φυσικό τοπίο -στην πλαγιά ενός λόφου.  

Η Σχολή Μουσικών Σπουδών στα Γιάννενα επιχειρεί να συνεχίσει το έργο και να αξιοποιήσει το κεφάλαιο του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, που λειτουργούσε στην Άρτα και τώρα αναβαθμίζεται επίσημα σε Τμήμα Μουσικών Σπουδών, το οποίο εντάσσεται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. 

Στόχος - Θεωρητική προσέγγιση
Τι είναι μια Σχολή; Επηρεάζει ο χώρος τον τρόπο διδασκαλίας; Και ανάποδα: ο τρόπος διδασκαλίας επηρεάζει τη δομή τού χώρου; Ερωτήματα που ενεργοποίησαν τη συνθετική μας σκέψη.

[εικόνα 1]

Εντοπίζουμε τη σημασία που έχει η διαμόρφωση ενός ιδιαιτέρου πνεύματος. Ενός πνεύματος που διέπει, τόσο τη φιλοσοφία μιας σχολής όσο και τη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου τρόπου σκέψης. 

[εικόνα 2]

Στοχεύουμε, επομένως, στη δημιουργία μιας σχολής με δημόσιο χαρακτήρα και στόχο τη βιωματική μάθηση, δίνοντας έμφαση στη σχέση μαθητή - δασκάλου και την ενεργοποίηση ερεθισμάτων μέσα από την επαφή με τη φύση. 

Περιοχή Παρέμβασης
Θεωρήσαμε πως μια σχολή μουσικής θα ήταν χρήσιμο να τοποθετηθεί́ κοντά στη ζωή της πόλης, προκειμένου να υπάρχει η επιθυμητή αλληλεπίδραση με αυτή. Εντοπίσαμε, λοιπόν, μια μεγάλη έκταση λόφου που εξαιρείται από τη δασική ζώνη και βρίσκεται στην είσοδο της πόλης, διπλά στις παλιές φοιτητικές εστίες. Πρόκειται για τον λόφο Βελισσαρίου, μεταξύ των οδών Δόμπολη και Απολλωνίας, ο οποίος απέχει πέντε λεπτά από το κέντρο. Καθώς βρίσκεται 28 μέτρα ψηλότερα από το επίπεδο του δρόμου, προσφέρει πανοραμικές θεάσεις τόσο προς τη λίμνη όσο και προς την πόλη με τα φυσικά της όρια. 

[εικόνα 3]

Η Πρόταση
Η επεξεργασία του θέματος αφορά τη διαμόρφωση του κτισμένου περιβάλλοντος της Σχολής, αλλά και του υπαίθριου χώρου, ο οποίος θα λειτουργήσει συμπληρωματικά. 

Το κτίριο τοποθετείται περίπου στο κέντρο του οικοπέδου, πλησιάζοντας το φυσικό όριο των δέντρων και αφήνοντας κενό μπροστά του για την ανάπτυξη των υπαίθριων χώρων της σχολής. Η είσοδος τοποθετείται χαμηλά, στο επίπεδο του δρόμου. Έτσι, ο επισκέπτης ανεβαίνει πεζός το μονοπάτι που θα τον οδηγήσει στην κεντρική είσοδο του κτιρίου. Παράλληλα, διατηρείται ένα δημόσιο πέρασμα, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια της πόλης.  

Οι αίθουσες διδασκαλίας τοποθετούνται στα πατάρια που ξεκολλούν από το έδαφος (πατάρι της παραδοσιακής, της δυτικής και της σύγχρονης μουσικής, πατάρι για τις αίθουσες συνόλων, βιβλιοθήκη). Αφήνουν έτσι χώρο στις δημόσιες λειτουργίες της σχολής, αλλά και στα αμφιθέατρα θεωρίας, προκειμένου να αναπτυχθούν στο επίπεδο του λόφου. Ο πύργος-στροφέας κρύβει το εστιατόριο και οριοθετεί το κεντρικό αίθριο της σχολής. Στην κορυφή του λόφου τοποθετείται υπόσκαφα η μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων. Ένα μεταλλικό δικτυωματικό στέγαστρο ολοκληρώνει τη σύνθεση και προσδίδει ενιαίο χαρακτήρα στην έκφραση της σχολής. Οι υπαίθριες αίθουσες διδασκαλίας, καθώς και η διαμόρφωση μιας μεγάλης πλατείας, δίνουν μία ξεχωριστή ποιότητα στη σχολή και συμπληρώνουν την ιδέα της διδασκαλίας κοντά στη φύση. 

Πρόθεση ήταν η νέα σχολή να σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να εντάσσεται στο τοπίο αλλά να λειτουργεί και ως τοπόσημο ταυτόχρονα. Να έχει εσωστρεφή χαρακτήρα αλλά παράλληλα να ανοίγεται στην πόλη. Να δώσει νέα πνοή στην πόλη και να αναδείξει τη μουσική παράδοση εν γένει.