Το “ΕΛΕΝΕΙΟΝ” Δημοτικό Σχολείο, με τις πελώριες επικλινείς κεραμοσκεπές του, το πέτρινο σώμα του -το τέλεια ομοιόμορφο και συμμετρικό- και τα αψιδωτά του παράθυρα, έμοιαζε να έχει βγει μέσα από κάποιο παραμύθι. Κάποια στιγμή απέκτησε ένα αδερφάκι στην άλλη άκρη της πίσω του αυλής, ώστε περισσότερα παιδιά να μπορούν να κάνουν εδώ τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο της γνώσης. Και καθώς η ζωή περνά και αλλάζει, καθώς νέες ανάγκες δίνουν μορφή σε νέες δημιουργίες, το μικρό αυτό αδερφάκι χρειάστηκε να μεγαλώσει, να γίνει κι αυτό ισοδύναμο μέλος αυτής της οικογένειας που κατοικεί ακριβώς έξω από τα ενετικά τείχη.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα Αρχιτεκτονική, ΕΔΩ.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Κωνσταντάρας Κίμων, Πετρολέκα Μαγδαληνή