Tον Απρίλιο ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης και της Θεωρίας του Πολιτισμού στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Θανάσης Μουτσόπουλος, συνεχίζει την περιδιάβασή του στον χώρο και την πορεία της δημόσιας τέχνης στην Ελλάδα, εξετάζοντας και αναλύοντας τη σχέση Αρχιτεκτονικής – Γλυπτικής, με αφετηρία πάντα το έργο του Γ. Ζογγολόπουλου.

Η δημόσια τέχνη στην Αθήνα μοιάζει με μια αδύνατη υπόθεση, συμπιεσμένη σε έναν Προκρούστη μεταξύ των αιώνιων μαρμάρινων προτομών και των ανεξέλεγκτων επιγραφών στους τοίχους των πολυκατοικιών της. Μαζί με τον νεοκλασικό σχεδιασμό της, η Αθήνα κληρονόμησε μερικές δεκάδες αγάλματα και προτομές αγωνιστών του ’21, Φιλικών και φιλελλήνων. Στη συνέχεια, οι νέοι ήρωες ήταν (αναπόφευκτα) οι πολιτικοί αλλά, από δίπλα, και νέοι ανδριάντες στρατιωτικών και μαζί τους δήμαρχοι, ποιητές, ηθοποιοί.

Ο Μοντερνισμός του 20ού αιώνα θα έδινε νέες διαστάσεις στη γλυπτική. Τα πειράματα εμφανίστηκαν από τη Γαλλία έως τη Σοβιετική Ένωση, όμως κάποια στιγμή το πρόβλημα φάνηκε ότι δεν περιορίζεται στην καλλιτεχνική φόρμα, αλλά κυρίως εστιάζεται στον όλο και πιο αλλόκοτο ρόλο της μνημειακής τέχνης, σε μια μητρόπολη και μια κοινωνία που άλλαξε δραστικά στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα. Οι φρενήρεις ρυθμοί της σημερινής αστυακής ζωής, το αυξανόμενο cocooning, η έκλειψη της δημόσιας ζωής και τα νέα αισθητικά πρότυπα κάνουν οποιαδήποτε προτομή να φαντάζει παράταιρη. 

Εισηγητής: Θανάσης Μουτσόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης και της Θεωρίας του Πολιτισμού, Πολυτεχνείο Κρήτης

*Θα υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.

Τετάρτη 24/04, 19.00-21.00
Γλυπτική και Φύση