Ο χώρος επιμερίζεται με τη βοήθεια ενός συστήματος από πανέλα, σε ενότητες που εξυπηρετούν διαφορετικές χρήσεις. Ο φοιτητής μπορεί να επιλέξει το μικρό γραφείο για διάβασμα που απαιτεί αφοσίωση ή το μεγάλο τραπέζι για τις ομαδικές εργασίες μαζί με συμφοιτητές του, μπορεί να ξεκουραστεί σε ένα από τα μικρά καθιστικά ή να συναντηθεί για καφέ με κάποιον φίλο του στο κλασικό τραπεζάκι.
Οι επιμέρους χώροι αναπτύσσονται περιμετρικά της σκάλας ανόδου, η οποία κατασκευάζεται ως σειρά από κερκίδες όπως αυτές που συναντάει κανείς στα αμφιθέατρα των Σχολών ή στις μνημειακές εισόδους ιστορικών πανεπιστημίων. Ταυτόχρονα τα μικρά αυτά ημι-οριοθετημένα δωμάτια παραπέμπουν στα σπουδαστήρια-κελιά των μοναστηριών, του αρχέτυπου δηλαδή εκπαιδευτηρίου στην Ιστορία του Δυτικού Πολιτισμού.
Η διάταξη του χώρου καλλιεργεί την αυτοπειθαρχία, απαιτώντας από όλους να λειτουργούν μαζί, χαμηλώνοντας τον τόνο της φωνής προκειμένου να σεβαστούν τον διπλανό τους. Αντίθετα με την αρχική επιθυμία του ιδιοκτήτη για διαχωρισμό της περιοχής διαβάσματος από την περιοχή ξεκούρασης με γυάλινο τοίχο, οι προτεινόμενες οριοθετήσεις εγκαθιδρύουν τις συνθήκες ενός κοινωνικού πειράματος και προϋποθέτουν νέες πρακτικές εκ μέρους των ατόμων, με στόχο την κατάκτηση μιας συλλογικότητας που βασίζεται στον σεβασμό του Άλλου.
Η αρχιτεκτονική πρόθεση ενισχύεται και νοηματικά από τα γκράφιτι του περιμετρικού τοίχου, τα οποία οπτικοποιούν μια σειρά αποφθεγμάτων του Immanuel Kant, του φιλοσόφου που κατεξοχήν στοχάστηκε πάνω στους νεωτερικούς όρους της κοινωνικής συνύπαρξης.
*Το ισόγειο του χώρου ως βιβλιοπωλείο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε αρχικά το 2007 σε συνεργασία με τους Κώστα Τσιαμπάο, Γιώργο Χαϊδόπουλο και Θάνο Κιούρτη.