1η εξαγορά στον Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό 

Το πρώην Στρατόπεδο Λουμάκη μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία μιας έντονης αίσθησης ανοικτού δημόσιου χώρου, προσβάσιμου από όλους, που θα ενσωματωθεί στην καθημερινή ζωή των κατοίκων και θα αποτελέσει έναν πόλο τοπικής και υπερτοπικής εμβέλειας. Αναζητήσαμε τη δημιουργία ενός ‘τοπίου’ για τον άνθρωπο, ενός τόπου ζωντανού, δυναμικού και ελκυστικού, που θα ενεργοποιείται από τους ανθρώπους, τη φύση και τον πολιτισμό. 

Η φύση που διατρέχει το σύνολο γεννιέται, αλλάζει και διαρκώς ανανεώνεται μέσα από την εναλλαγή των εποχών. Προτείνουμε ένα Πάρκο στο οποίο ο άνθρωπος μπορεί να αποδράσει και να βιώσει τη φύση, σε μια συμβιωτική σχέση με το νερό. Ο δημόσιος αυτός χώρος σχεδιάζεται ως ένας οργανωμένος υποδοχέας για τη φύση. Επιλέγουμε βασικές ενοποιητικές χειρονομίες για να αποδώσουμε στον δημόσιο χώρο κλίμακα και αναγνωρισιμότητα: 

Α_ Μέσα στον ενιαίο καμβά που δέχεται την ιστορία της πόλης δημιουργείται μία ενεργός βάση, που δένει όλα τα στοιχεία μαζί σε ένα ‘κέντημα’ με διαφορετικότητες και εντάσεις, εν δυνάμει ανόμοιο κι ταυτόχρονα ομοιότροπο. Στο υπόβαθρο αυτό, με μια ισχυρή χειρονομία δημιουργίας αστικού δημόσιου χώρου με έντονη γεωμετρικότητα, διαμορφώνονται οι ‘αγροί’ ως ελεύθεροι χώροι πρασίνου, συγκέντρωσης για ήπιες εκδηλώσεις, απόλαυση κι αναψυχή. Αναδεικνύονται τα δομικά τους συστατικά, τα ίχνη των χαράξεων, τα περιμετρικά τους όρια και τα μοναδιαία στοιχεία (μεμονωμένα δέντρα ή κτίρια). 

Τα ενδιάμεσά τους όρια σχεδιάζονται ως γραμμικά οικοσυστήματα, χώροι φυτεύσεων, κήποι βροχής και χώροι κυκλοφορίας. Έτσι, οι γραμμικές αυτές ζώνες από σκληρά ή μαλακά δάπεδα και από φυτεύσεις υποδέχονται, αρθρώνουν και φέρουν τις πολλαπλές ιστορίες των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης: τη στάση, την κίνηση, τη συναλλαγή, την προγραμματισμένη ή την τυχαία συνάντηση, τη μετάβαση.

Β_ Επιλέγουμε το πράσινο ως ενεργό στοιχείο ώσμωσης του χώρου, των ανθρώπων και των εποχών και σύνδεσης του Πάρκου με την πόλη, τον Σταθμό, το Παλέρμο και ένταξης στο Ενιαίο Δίκτυο Πρασίνου. 

Το σύνολο της επέμβασης αποκτά συνοχή και νόημα μέσα από το μωσαϊκό της φύτευσης. Ο χλοοτάπητας, που συναντάται στην οριζόντια γράμμωση, εξελίσσεται κατά τόπους σε θαμνώδη βλάστηση και εν τέλει σε δένδρα αειθαλή και φυλλοβόλα, με φύλλωμα διαφορετικής απόχρωσης, που συναντούν τις υφιστάμενες δενδροστοιχίες. Μέσα στο μωσαϊκό αυτό διαμορφώνονται ως ξέφωτα οι ‘αγροί’, ως μικροτοπία με ποικιλία χρήσεων και δράσεων και τα ενδιάμεσά τους όρια ως δυναμικά οικοσυστήματα που μεσολαβούν ανάμεσα στις διαφορετικές εκτάσεις και αποτελούν το φίλτρο που τις συνδέει. 

Γ_ Αναδεικνύουμε την παρουσία του υγρού στοιχείου στην καρδιά του Πάρκου, δημιουργώντας ένα παρόχθιο περιβάλλον, κατάλληλο να υποδεχτεί διάφορα είδη πανίδας και φυτά ανθεκτικά σε υγρές εδαφικές συνθήκες.  Το νερό ως ανανεώσιμος πόρος αλλά και ως στοιχείο φυσικής, περιβαλλοντικής και πολιτιστικής κληρονομιάς ακολουθεί τη δική του αφήγηση μέσα στο Πάρκο, καθώς ‘συνδέεται’ πρωτίστως με τον Αύλακα και δευτερευόντως με τους Κήπους βροχής και τις διάσπαρτες κρήνες σε επιλεγμένα σημεία του Πάρκου. 

Σε μια ολιστική προσέγγιση, με κυρίαρχη της παρουσία της φύσης, προωθείται μια πολυδιάστατη ανάπτυξη του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, της οικονομικής βιωσιμότητας και της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών: "Αρχιτεκτονική ανάπλαση και αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου του πρώην στρατοπέδου Λουμάκη στην Καρδίτσα 

Αρχιτεκτονική μελέτη : 40.22.ARCHITECTS
Αρχιτέκτονες : Ελευθερία Δισλή, Αναστασία Παπαδοπούλου, Βενετία Τσακαλίδου
Συνεργάτης αρχιτέκτων : Παντελής Πετρίδης
Συνεργάτες φοιτητές αρχιτεκτονικής : Ανδρέας Γιάγκου, Βασιλική Κασβίκη