Το διαμέρισμα βρίσκεται σε μια πολυσύχναστη γειτονιά του κέντρου της Αθήνας, με υψηλή πυκνότητα δόμησης, μεγάλα ύψη κτιρίων και αρκετό θόρυβο. Ωστόσο, η θέση του εντός του οικοδομικού τετραγώνου και η θέα προς τον ανοιχτό προαύλιο χώρο ενός γειτονικού σχολείου συμβάλλουν στη μείωση του θορύβου και στην αύξηση του φυσικού φωτισμού στο εσωτερικό του. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός βασίστηκε στη μελέτη ανάμεικτων χρηστικών αναγκών, όπως είναι η εργασία, η άσκηση, η yoga και η χαλάρωση. Γι’ αυτό τον λόγο επιλέχθηκε μια κάτοψη ανοικτή, που υποστηρίζει τις διαφορετικές δραστηριότητες. Η ανακατασκευή του μπάνιου και η μετατροπή της κουζίνας σε ανοικτό χώρο αναβαθμίζουν τη λειτουργικότητα και την αισθητική του εσωτερικού του μικρού διαμερίσματος. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα ευέλικτης απομόνωσης της κουζίνας με ένα μετακινούμενο ξύλινο παραβάν, για την κατασκευή του οποίου επαναχρησιμοποιήθηκαν τα τζάμια μιας εσωτερικής διαχωριστικής πόρτας, ενσωματώνοντάς τα στον νέο σχεδιασμό. Στον ίδιο χώρο έγινε συντήρηση και επανάχρηση του υπάρχοντος μαρμάρινου νεροχύτη, στερεώνοντάς τον απευθείας στον τοίχο με κρυφή στήριξη από μεταλλική κατασκευή. Επιπλέον, η αντικατάσταση των παλαιών κουφωμάτων με νέα ενεργειακά αλουμινίου βελτίωσε τη θερμομόνωση και τον φυσικό φωτισμό.   

Τα ντουλάπια της κουζίνας, οι αποθηκευτικοί χώροι της εισόδου μαζί με την ντουλάπα, καθώς και ένα χαμηλό πολυχρηστικό έπιπλο, σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν ως ιδιοκατασκευές, όλα από κόντρα πλακέ θαλάσσης πάχους 15 χιλιοστών. Το πολυχρηστικό έπιπλο, που διατρέχει τη μια πλευρά κατά μήκος του διαμερίσματος, έχει ως κύρια χρήση το κάθισμα και είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες. Η πρώτη βρίσκεται στον χώρο της εισόδου και περιλαμβάνει παπουτσοθήκη και αποθηκευτικό χώρο, ενώ οι δύο επόμενες αποτελούνται από κλειστό και ανοικτό χώρο αποθήκευσης και βρίσκονται στον χώρο του κρεβατιού και στο καθιστικό.  

Τα υφιστάμενα δαπέδα στον χώρο της εισόδου, στην κουζίνα και στο μπάνιο, αφαιρέθηκαν λόγω φθοράς και αλλοίωσης του υλικού. Το τμήμα της εισόδου συμπληρώθηκε με ξύλινο παρκέ τύπου ψαροκόκκαλο, σε συνέχεια με το ήδη υπάρχον του καθιστικού το οποίο τρίφτηκε και συντηρήθηκε. Οι χώροι της κουζίνας και του μπάνιου οριοθετούνται από διαφορετικό υλικό, καθώς το δάπεδο και οι τοίχοι τους καλύφθηκαν με ένα ειδικό κονίαμα που δημιουργεί μια τελική επιφάνεια ιδιαίτερα ανθεκτική, με υφή που χαρακτηρίζεται από ελαφριά αδρότητα. Στη μετάβαση από το συγκεκριμένο υλικό στο ξύλινο παρκέ τοποθετήθηκε μια λεπτή μπρούτζινη λαμαρίνα πάχους 5 χιλιοστών.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: Λεονάρδος Κατσαρός

ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΟΥ: Βασιλική Παπαργύρη