Η μελέτη αφορά στη διαμόρφωση εσωτερικού χώρου της ναυτιλιακής εταιρίας Element, σε τμήμα ορόφου τυπικού κτηρίου γραφείων της δεκαετίας του ‘70, στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά.

Κύρια επιδίωξη μας ήταν η δημιουργία ενός άνετου, λειτουργικού και φωτεινού χώρου εργασίας. 

Ο συνολικός χώρος οργανώνεται με την κύρια περιοχή των γραφείων σε έναν ενιαίο ανοιχτό χώρο (open plan) παράλληλα στα υαλοπετάσματα της κύριας όψης σε συνδυασμό με μία ζώνη χώρων στην εσωτερική πλευρά της κάτοψης που περιλαμβάνει τα επιμέρους γραφεία , τους βοηθητικούς χώρους και την αίθουσα συσκέψεων, με την τελευταία να στρέφεται προς τα γραφεία της διεύθυνσης και έμμεσα προς τη θέα. Η ζώνη αυτή εκφράζεται στο χώρο ως ένα μικρότερου ύψους, διακριτό, ενιαίο πρίσμα-κουτί.

Η ανάπτυξη των γραφείων στον ενιαίο, ρέοντα χώρο, εκμεταλλεύεται στο μέγιστο βαθμό τα συνεχόμενα περιμετρικά υαλοστάσια, ανοίγοντας το συνολικό χώρο στο φυσικό φως και στη θέα του λιμανιού και τις εναλλαγές του, με τα μεγάλα πλοία δίπλα στο κτήριο του Ο.Λ.Π. Επιπλέον, αποδίδει μεγάλο βαθμό ευελιξίας στη διάταξη των γραφειακών ενοτήτων ανάλογα με τις ανάγκες της εταιρίας και υποστηρίζει την ομαδική εργασία.

Βασικό στοιχείο της ιδέας ήταν η ανάδειξη των κύριων χαρακτηριστικών του υφιστάμενου χώρου, όπως το μέγεθός του, ο προσανατολισμός, οι φυγές, ο φορέας του κ.α.

Οι παλαιότερες κατασκευές αποξηλώθηκαν πλήρως και αποκαλύφθηκε, για να διατηρηθεί εμφανής, ο φορέας από οπλισμένο σκυρόδεμα, με τις χαρακτηριστικές δοκιδωτές πλάκες, τις προεντεταμένες δοκούς και τα υποστυλώματα.  Έτσι, πέρα από το μέγιστο δυνατό ύψος που αποκτά ο χώρος, ο φορέας ως συνθετικό σύστημα με τη γεωμετρία και τον κάναβο των στοιχείων του, αποδίδει το συνολικό ρυθμό του χώρου, όπως ως προς το φυσικό φως , τις φυγές, τη διάταξη των γραφειακών ενοτήτων, τα ηλεκτρομηχανολογικά δίκτυα κ.α.

Η απλότητα και η γυμνότητα που αποδίδει στο χώρο, ο φορέας, διαφυλάσσεται και αναδεικνύεται μέσα από το συνδυασμό της αδρότητας του με τις χαρακτηριστικές υφές απλών και διαχρονικών υλικών, όπως το ξύλο, το γυαλί και το μέταλλο.

Οι συμπληρωματικές κατασκευές εφαρμόζονται σε ανεξάρτητες διακριτές στρώσεις, που με τρόπο εμφανή, καθαρό και απλό, διαδέχονται η μία την άλλη και ολοκληρώνουν τη σύνθεση (διάτρητες μεταλλικές πλωτές ψευδοροφές, διαχωριστικά υαλοπετάσματα, πρίσμα επιμέρους χωρικών ενοτήτων, εμφανή κανάλια αερισμού, φωτισμού, σκιάδια κ.α.).

Ακόμη, μελετήθηκαν και κάποια βασικά στοιχεία του εξοπλισμού (σημάνσεις εισόδου, έπιπλο υποδοχής, τραπέζι συσκέψεων, σταθερά ερμάρια κ.α.), ενώ διατηρήθηκε ο προϋπάρχον κινητός εξοπλισμός της εταιρίας (γραφεία, καθίσματα, κινητά ερμάρια κ.α.).

Η άμεση σχέση του εσωτερικού χώρου με τη θάλασσα και το μέγιστο δυνατό άνοιγμα του συνολικά στη θέα της διαρκούς και επαναλαμβανόμενης κίνησης των μεγάλων πλοίων του λιμανιού, δημιουργούν ενίοτε την πλάνη ενός απόπλου. Πρόκειται για νύξεις στην πλεύση και το πλοίο σε συνδυασμό και με  άλλες συνθετικές επιλογές, όπως η ανάδειξη στο εσωτερικό του «σκαριού» του κτηρίου, δηλαδή της σχάρας του φορέα και της συνολικής κατασκευής γενικότερα, ή όπως η πλαστική απόδοση επιλεγμένων περιοχών με τρόπο που να εκφράζεται η ροή του χώρου (έπιπλο υποδοχής, είσοδος αίθουσας συσκέψεων και είσοδος βοηθητικών χώρων κ.α.).

Αρχιτεκτονική μελέτη: Γιώργος Αγγελής, Κατερίνα Δασκαλάκη
Η/Μ μελέτη: Κωσταντίνος Γεωργιάδης
Κατασκευή: Παναγιώτης Τσαϊλάς, Θοδωρής Γεωργιάδης
Φωτογράφος: Παναγιώτης Βουμβάκης