Συμμετοχή στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό του Δήμου Λάρνακας "Δημοτικό Πάρκο Σαλίνα"

Α. Κεντρική Ιδέα 
Η φιλοσοφία του σχεδιασμού έχει ως βασικό πυλώνα την ελεύθερη κίνηση στον χώρο. Η ροϊκότητα και η περιπλάνηση, σε συνδυασμό με την ελεύθερη διάδραση του περιπατητή-επισκέπτη με τις διάφορες δραστηριότητες του χώρου, στοχεύουν στην αναβάθμιση της χωρικής εμπειρίας του. Καθώς οι κινήσεις των επισκεπτών εκτυλίσσονται εν πολλοίς μέσα στο αστικό τοπίο, ο χώρος έρχεται να απομακρύνει την εικόνα αυτή μέσα από μια ελεύθερη κίνηση στον χώρο. 

Στόχος της μελέτης είναι η ανάδειξη της περιοχής, με τον εμπλουτισμό του πρασίνου αλλά και την ένταξη νέων λειτουργιών. Σκοπός είναι η δημιουργία των κατάλληλων υποδομών, οι οποίες θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των μόνιμων κατοίκων της περιοχής, προσελκύοντας επιπλέον το τουριστικό ενδιαφέρον με ποικίλες δραστηριότητες θεματικού χαρακτήρα. Τα παραπάνω πρόκειται να προσαρμοστούν στον ευρύτερο σχεδιασμό του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, δημιουργώντας χώρους πρασίνου, εκδηλώσεων, αναψυχής, αλλά και χώρους απομόνωσης και ηρεμίας. Η κύρια είσοδος εισάγει τον επισκέπτη μέσα σε ένα «ποτάμι» δράσεων, το οποίο ταξιδεύει σε όλο το μήκος του τεμαχίου, δίνοντας στον επισκέπτη ένα πλήθος από εναλλακτικές δραστηριότητες. Μέσα από αυτή την πορεία πρασίνου, ο επισκέπτης ανακαλύπτει και εξερευνά τον χώρο, βιώνοντας την έννοια του πάρκου μέσα από την ελεύθερη κίνηση σε αυτό. Το πράσινο έρχεται να πλαισιώσει και να ενσωματωθεί μέσα στον χώρο, εξαλείφοντας την έννοια των ορίων ενός συνηθισμένου μονοπατιού. Αντιθέτως, δημιουργείται ένας ελεύθερα ανοικτός, πράσινος χώρος, στον οποίο ο περιπατητής μπορεί να επιλέξει ελεύθερα την πορεία την οποία θα ακολουθήσει, συνδυάζοντάς την με ένα πλήθος από ξεχωριστά ερεθίσματα που ο χώρος προσφέρει. 

Δημιουργείται έτσι ένα παιχνίδι μεταξύ φυσικού και αστικού τοπίου, με τη μετάβαση από το ένα στο άλλο να γίνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στη μεγάλη αυτή πράσινη κοίτη, με το πράσινο να την πλαισιώνει, διαδραματίζονται καθ’ όλο το μήκος δημόσιες συναθροίσεις και δράσεις. Ο ελεύθερος ανοιχτός χώρος αποκτά κινητά στοιχεία, έτσι ώστε να υποστηρίξει υπαίθρια κύριες χρήσεις. Τα έπιπλα και ο αστικός εξοπλισμός, ως ελεύθερα στοιχεία στον χώρο, δημιουργούν σημεία ξεκούρασης και στάσης, ενώ οι λωρίδες φύσης έρχονται να ενισχύσουν την πορεία αυτή με αρωματικά φυτά, θάμνους αλλά και δέντρα, δημιουργώντας μία ξεχωριστή βιωματική εμπειρία για τον επισκέπτη. Η έντονη φύτευση εκατέρωθεν της χωρικής πορείας αντιμετωπίζεται ως ενιαία επιφάνεια, που λειτουργεί ως φίλτρο μεταξύ πόλης και φύσης. Ο επισκέπτης εισέρχεται σε έναν πυρήνα πρασίνου, όπου σταδιακά απομακρύνεται από τους ρυθμούς της πόλης, τόσο οπτικά όσο και ακουστικά αλλά ταυτόχρονα και νοητά. 

Δημιουργείται μια πολύπλοκη και πολύμορφη αστική πορεία που ακολουθεί ευλαβικά τη φυσική καμπύλη. Η διαδρομή απορροφά το φυσικό περιβάλλον που την περικλείει και τείνει να το ενσωματώσει σε αυτή. Αυτός ο συνεχής διάλογος τεχνητού και φυσικού στοιχείου, και η αλληλεπίδραση που προέκυψε από την παράλληλη ροή τους, αποτέλεσαν τη βάση της κεντρικής ιδέας της πρότασής μας, με κύριο στόχο την ενίσχυση και ανάδειξη των δύο αυτών στοιχείων, καθώς και της μεταξύ τους σχέσης.

ΤΟ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ – ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ 
Το αναψυκτήριο χωροθετείται σε κομβικό σημείου του πάρκου, με μία σχετική επιθυμητή εσωστρέφεια. Για τη χωροθέτησή του, επιλέχθηκε ένα ήσυχο σημείο περιτριγυρισμένο από πράσινο, χωρίς άμεση επαφή με την πόλη. Βασικός στόχος αυτής της χειρονομίας κατά τον σχεδιασμό, ήταν ο σχεδιασμός ενός χώρου ξεκούρασης και κοινωνικοποίησης σε ένα ήσυχο, καταπράσινο περιβάλλον, απομακρυσμένο από την άμεση πόλη με τους θορύβους, τα αυτοκίνητα αλλά και τους ρυθμούς του αστικού ιστού. Αντιθέτως, τραπεζοκαθίσματα απλώνονται ελεύθερα στον χώρο μεταξύ των δέντρων και των αρωματικών φυτών, δίνοντας ένα πλήθος από εναλλακτικές στη χωροθέτηση, ανάλογα με τον επισκέπτη. Απώτερος στόχος είναι η άμεση οικειοποίηση του χώρου. Οι δημόσιες τουαλέτες χωροθετούνται στον ίδιο χώρο με το αναψυκτήριο, στη βέλτιστη θέση τόσο για την παιδική χαρά όσο και για το αμφιθέατρο. 

Ο ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ - ΧΩΡΟΙ ΑΘΛΗΣΗΣ 
Ο παιδότοπος χωροθετείται ανάμεσα σε δύο από τους βρόγχους της κεντρικής πορείας, και είναι προστατευμένος ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σε άμεση οπτική συσχέτιση με το αναψυκτήριο, στο εσωτερικό του πάρκου και μακριά από εξωτερικούς κινδύνους. Η άμεση οπτική επαφή μεταξύ γονέων και παιδιών θεωρήθηκε σημαντική. Αντίστοιχα, όργανα γυμναστικής και χώροι άθλησης υπάρχουν σε διάφορες κοιλότητες – βρόγχους καθ’ όλο το μήκος του πάρκου. Η συγκεκριμένη χειρονομία της κατανομής αυτών ελεύθερα στον χώρο αποσκοπεί στο να ενθαρρύνει την άσκηση και την άθληση. 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ 
Προτείνεται ένα εναλλακτικό αμφιθέατρο το οποίο χωροθετείται στο νότιο τμήμα της ανάπτυξης, και σε άμεση συσχέτιση με τα γειτονικά δημοτικά κτήρια. Διαμορφώνονται έτσι τρεις αναβαθμοί, που με κατάλληλο ύψος λειτουργούν σαν κλίμακες – καθιστικά καθ΄ όλο το μήκος τους, προσφέροντας ένα σημείο ξεκούρασης και κοινωνικοποίησης με κοινή θέα προς το εσωτερικό του πάρκου και προς το αναψυκτήριο. Ο χώρος κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σκιερό σημείο ξεκούρασης, ενώ τις βραδινές ώρες θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως υπαίθριο αμφιθεατράκι για θερινές προβολές και παραστάσεις. Η θέση του εξασφαλίζει μια σχετική ησυχία, μακριά από τη φασαρία των κεντρικών οδικών δικτύων. 

ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 
Επιπρόσθετα προτείνεται η δημιουργία μιας υπαίθριας δανειστικής βιβλιοθήκης, η οποία χωροθετείται σε ελεύθερη διάταξη ακολουθώντας την πορεία των πράσινων λωρίδων, δίπλα στο καφέ και στον παιδότοπο, ώστε να λειτουργήσει ως σημείο προσέλκυσης όλων των ηλικιών. Στόχος είναι η δημιουργία ενός πυρήνα πνευματικής αναζωογόνησης μέσα από βιβλία και παιχνίδι.

Αγωνοθέτης: Δήμος Λάρνακας, Κύπρος
Ομάδα σχεδιασμού: Πόλυς Θωμά, Αρχιτέκτονας (Plainness architecture+design), Ελευθέριος Βομβολάκης, Αρχιτέκτονας
Ημερομηνία παρουσίασης: 2020