Το διαμέρισμα βρίσκεται σε πολυκατοικία κατασκευής του 1966 και έχει έκταση 78τ.μ. Προκειμένου να εκσυγχρονιστεί και να σταθεί ως ένας χώρος που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες, έπρεπε να πραγματοποιηθούν χωρικές αλλαγές πλέον των απαραίτητων οικοδομικών επισκευών.

Η αρχική διαμερισμάτωση περιλάμβανε ξεχωριστούς χώρους για την κουζίνα, το σαλόνι και το χωλ, δύο υπνοδωμάτια και λουτρό. Με τον νέο σχεδιασμό ενοποιείται η κουζίνα με τους χώρους διημέρευσης και ο μεταβατικός χώρος του χωλ γίνεται κύριος χώρος, φιλοξενώντας την τραπεζαρία. Τα μωσαϊκά δάπεδα και το παρκέ επιλέγεται να παραμείνουν και να στιλβωθούν, συμπληρώνοντας με μάρμαρο το ίχνος του καθαιρεμένου τοίχου. Συναντώνται τριών μοτίβων μωσαϊκά, ένα για κάθε χώρο της κουζίνας, του χωλ και του εσωτερικού διαδρόμου αντίστοιχα.

Στην προσπάθεια σύζευξης παλαιών και νέων υλικών, η κουζίνα που δεσπόζει γραμμικά απέναντι από την είσοδο αποκτά χρώμα κόκκινο σε απόχρωση terracotta, η οποία υπάρχει στο πρώτο μωσαϊκό, ώστε να γεφυρώσει την πληθώρα των υλικών. Η κουζίνα και το σαλόνι αναπτύσσονται πλέον γραμμικά, σε συνομιλία μεταξύ τους, καθώς μοιράζονται τις ίδιες γραμμές που απορρέουν από τον σχεδιασμό της κουζίνας. Οι χώροι διανυκτέρευσης και το λουτρό ενώνονται με μικρό διάδρομο σε πράσινη απόχρωση, που σηματοδοτεί τη μετάβαση από το «δημόσιο» στο «ιδιωτικό».

Ο φωτισμός αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, τον κύριο (οροφές), τον δευτερεύοντα (τοίχοι) και τον κρυφό. Έτσι, επιτυγχάνεται ολοκληρωμένος, διάχυτος φωτισμός με δυνατότητα επιλογής ατμόσφαιρας.

Πολλά κομμάτια των κινητών επίπλων επιλέχθηκαν από τους ιδιοκτήτες δίνοντας το προσωπικό τους στίγμα στον χώρο, στοιχείο σημαντικό για την οικειοποίησή του.

Μελέτη & Σχεδιασμός: MitroArch