Η μελέτη αφορά ισόγεια εξοχική κατοικία σε ημιορεινή τοποθεσία στον Άγιο Τύχωνα Λεμεσού, στην Κύπρο. Η δομήσιμη επιφάνεια, έκτασης 195 τμ, περιλαμβάνει χώρους διημέρευσης με ενιαίο σχεδιασμό, και χώρους διανυκτέρευσης, όπου περιελήφθη γραφείο με δυνατότητα φιλοξενίας. Στη διαμόρφωση του αύλειου χώρου προτείνεται ευρεία χρήση της τοπικής χλωρίδας και κολυμβητική δεξαμενή.
Η κατοικία αναπτύσσεται σε πλατυμέτωπη διάταξη, στραμμένη με βαθύ ημιυπαίθριο προς νότον, μια ''αγκαλιά" που επιτρέπει τον ευεργετικό προσανατολισμό στους κύριους χώρους: τη σκίασή τους κατά τους θερινούς μήνες -ενώ "μαζεύει" τον χαμηλό ήλιο κατά τους χειμερινούς- και το άνοιγμά τους στα φυσικά περιγράμματα της μακρινής θέας.
Οι χειρισμοί με φθίνουσες διατομές στις κατακόρυφες οικοδομικές μάζες, οι οπές στις οριζόντιες -στο δώμα-, με τις εμβόλιμες στη στάθμη του εδάφους φυτεμένες περιοχές για τη δημιουργία μικροκλίματος, η ξύλινη ματιέρα στις τοιχοποιίες, τα πλατιά ανοίγματα, αποβλέπουν στην εξωστρεφή -πλην ήπια- επαφή του λευκού όγκου της κατοικίας με τον περιβάλλοντα χώρο.