Η κατοικία αυτή είναι προσθήκη (πάνω-σήκωμα) β' και γ' ορόφου σε υπάρχουσα οικοδομή του 1962.

Η παλιά διώροφη οικοδομή είχε 2 διαμερίσματα στο ισόγειο 100μ² και 90μ² και ένα διαμέρισμα 180μ² στον Α' όροφο, που χρησίμευε για κατοικία του ιδιοκτήτη. Στο διαμέρισμα αυτό είχαν γίνει περιορισμένες εσωτερικές μεταβολές (γκρέμισμα τοίχων, κατάργηση κουφωμάτων κ.λπ.).

Αιτίες για τη δημιουργία της νέας κατοικίας ήταν το μεγάλωμα των παιδιών, η αξιοποίηση της ιδιοκτησίας, αλλά και μια ανάγκη για αλλαγή και ανανέωση. Τα ειδικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν στη μελέτη και την κατασκευή της κατοικίας, είναι τα ακόλουθα:

1. Η αρνητική και θετική επιρροή από τις απαιτήσεις του ιδιοκτήτη, που είναι σαφέστερες και πιο ξεκαθαρισμένες από ενός άλλου που θέλει να φτιάξει ένα καινούριο σπίτι από την αρχή. Έτσι, έπρεπε σε κάθε φάση να προσπαθούμε να τον πείσουμε για τις ιδέες μας ή να διορθώνουμε συγκεκριμένες λύσεις έτοιμες που είχε στο μυαλό του, και πάνω από όλα να μπορούμε να του δείχνουμε από πριν αυτά που θα φτιάχναμε.
2. Οι ειδικές δυσκολίες που δημιουργούνται στις προσθήκες από τις προβλέψεις του Γ.Ο.Κ.
3. Η στατική κατάσταση της υπάρχουσας οικοδομής, όπου μερικά υποστυλώματα δεν άντεχαν την προσθήκη των 2 ορόφων, ενώ εκεί όπου θέλαμε να προσθέσουμε εξώστες δεν υπήρχαν διόλου υποστυλώματα, και σε πολλά η θέση τους δεν βόλευε την ελεύθερη ανάπτυξη της προσθήκης. Γι’ αυτό προστέθηκαν, όπου χρειαζόταν, νέα υποστυλώματα και χρησιμοποιήθηκαν όλα τα υπάρχοντα για να μοιραστούν τα φορτία. Έτσι προέκυψε ένας πυκνός κάνναβος υποστυλωμάτων, που μας οδήγησε στη χρησιμοποίηση δύο τύπων απ' αυτά: στρογγυλά και τετράγωνα. Τα τετράγωνα υποστυλώματα εντάχτηκαν μέσα στους τοίχους ή τα διαχωριστικά έπιπλα, ενώ τα στρογγυλά έμειναν ελεύθερα μέσα ή έξω από τους τοίχους και τους χώρους, δίνοντας μια Ελευθερία στην ανάπτυξη της κάτοψης. 
4. Το μεγαλύτερο από τα προβλήματα ήταν η διαμόρφωση σε ενιαίο σύνολο της νέας κατοικίας με την υπάρχουσα οικοδομή.

Το ισόγειο και ο Α΄ όροφος δέθηκαν με την προσθήκη -αναγκαστικά- μόνο εξωτερικά, με τη μορφή της όψης. Αλλά πρέπει να πούμε ότι διαφοροποιήθηκε ο εξώστης του Α' ορόφου που υπήρχε, από τον εξώστη του Β' ορόφου που προστέθηκε.

Έτσι ο πρώτος είναι κλειστός, μπορούμε να πούμε, προς τα έξω (με κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία μη φέροντα, ζαρντινιέρες, τσιμέντινα διάτρητα τούβλα), έτσι που η παλιά όψη του υπάρχοντος ορόφου να μπαίνει σε δεύτερο πλάνο, ενώ ο δεύτερος αφήνει ελεύθερη την επικοινωνία του εξώστη και των χώρων με τον δρόμο και αντίστροφα, έχοντας μόνο ένα κιγκλίδωμα για προστασία.

Οι περιορισμοί αυτοί μάς οδήγησαν σε λύσεις που έδωσαν, θέλουμε να το πιστεύουμε, στο σπίτι έναν χαρακτήρα ζωντανού οργανισμού, που θα επιδεχόταν εύκολα και άλλες προσθήκες ανάλογα με τις ανάγκες. Κι ερχόμαστε στο τέλος μετά απ' όλα αυτά να αναρωτηθούμε: Φτιάξαμε άραγε ένα πραγματικό «δοχείο ζωής», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Άρης Κωνσταντινίδης;

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ 
Επιφάνεια υπάρχουσας κατοικίας ιδιοκτήτη στον Α' όροφο 180μ², προσθήκης στον Β' και Γ' όροφο 311,43μ² με διπλό ύψος στο καθιστικό. Διάρκεια κατασκευής 1974 - 78. 

ΥΛΙΚΑ
Ανεπίχριστο οπλισμένο σκυρόδεμα εξωτερικά, ξύλινα κουφώματα εσωτερικά και εξωτερικά, πεταχτοί σοβάδες εξωτερικά και εσωτερικά αρτιφισιέλ σκαλισμένο με ντεσιλίδικο, πέτρα στις μάντρες και στην κρήνη. 

Τα δάπεδα σ' όλους τούς χώρους είναι ξύλινα εκτός απ' την κουζίνα, τους υγρούς χώρους και τους διάδρομους που είναι με πλακάκι. Στις βεράντες έχουμε τσιμέντινο πλακάκι της πρέσσας. Στην είσοδο μάρμαρα κομμένα με τον παλιό τρόπο. Σε πεζοδρόμια, είσοδο γκαράζ, κεντρική είσοδο, πλάκες Πηλίου. Οι εξώστες και τα στηθαία πληρώθηκαν με τσιμέντινο διάτρητο τούβλο, ενώ το κάγκελο του Β' ορόφου είναι από σιδερένιες λάμες και σωλήνες βαμμένους με χρώμα κυπαρίσσι.

Η πόρτα εισόδου είναι από ορείχαλκο, ενώ η πόρτα του διαμερίσματος έγινε ξυλόγλυπτη, με απεικόνισή της 1 προς 1 σε ρυζόχαρτο, και πραγματοποίησή της σε συνεργασία με τον ξυλογλύπτη Φραγκούλη Φετούρη. 

Ο ελληνικός πολιτισμός ολοκλήρωσε έναν κύκλο, γιατί με τους αρχαίους εθέωσε την ύλη, ενώ στο Βυζάντιο ενσάρκωσε το πνεύμα, και για όλα αυτά πολέμησαν το 1821 οι ήρωες και ο λαός, όπως λέει ο Μακρυγιάννης.

Αρχιτέκτονας: Μιχάλης Σουβατζίδης
Στατική μελέτη: Θόδωρος Γώγος