1ο βραβείο Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού 2010

Αρχιτέκτονες Χρυσάνθου – Παπαχρίστου – Κωτσιόπουλος
Χρύσανθος Η. Χρυσάνθου & Συνεργάτες Αρχιτέκτονες 
Ηρακλής Παπαχρίστου Αρχιτέκτονες  
Αναστ. Μ. Κωτσιόπουλος και συνεργάτες Αρχιτέκτονες 
(Αναστάσιος Κωτσιόπουλος, Έμυ Ζουμπουλίδου, Αλίνα Πάνου)

Πολιτικοί Μηχανικοί Λοΐζος Χατζηγεωργίου Νίκος Καλαθάς & Γιώργος Δημητριάδης 
Ηλεκτρολόγοι και Μηχανολόγοι Μηχανικοί Μιτσίδης, Σαμουήλ & Συνεργάτες  
Σύμβουλος Περιβάλλοντος Άγις Μ. Παπαδόπουλος  
Σύμβουλοι Ακουστικής Πάνος Οικονόμου και Συνεργάτες  
Σύμβουλοι Ασφαλείας και Υγείας Γιώργος Σκρουμπέλος και Συνεργάτες  
Σύμβουλοι Εργαστηρίων Ευστάθιος Μπούσιας, Νικόλας Καλογεράκης, Θεοφάνης Κιτσόπουλος  
Επιμετρητές Ποσοτήτων Γ. Ροδίτης και Συνεταίροι 
Επιβλέποντες  της Μελέτης Πανεπιστήμιο Κύπρου – Γραφείο Ανάπτυξης της Πανεπιστημιούπολης

Κατασκευή Κυρίως Εργολάβος Α. Panayides Contracting Ltd  
Υπεργολάβος Ηλεκτρολογικών Telmen Ltd & A. Eracleous Ltd - Joint Venture  
Υπεργολάβος Μηχανολογικών Telmen Ltd

Το κτηριακό συγκρότημα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου κατασκευάζεται με βάση τη μελέτη του πρώτου βραβείου του Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού, τον οποίο προκήρυξε το Πανεπιστήμιο Κύπρου και ο οποίος ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2010. Το συγκρότημα εντάσσεται στον γενικότερο σχεδιασμό της πανεπιστημιούπολης του Πανεπιστημίου Κύπρου (εικ. 1έως 6) και περιλαμβάνει τρεις ευδιάκριτες ακαδημαϊκές μονάδες (το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος, το Τμήμα Μηχανικών Μηχανολογίας και Κατασκευαστικής, καθώς και το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών), την κεντρική διοίκηση (Κοσμητεία) της Σχολής και κοινόχρηστες λειτουργίες. Η σχολή αποτελείται από 12 κτηριακές μονάδες(εικ. 7 και 8).

Εικ. 01 Η χωροθέτηση του campus του Πανεπιστημίου Κύπρου, Εικ. 02 Το campus του Πανεπιστημίου Κύπρου στην Αθαλάσσα.

Εικ. 03 Το ρυθμιστικό σχέδιο του campus του Πανεπιστημίου Κύπρου, Εικ. 04 Η θέα προς τον λόφο του Άρωνα.

Εικ. 05 Ο λόφος του Άρωνα, Εικ. 06 Ο κεντρικός πεζόδρομος του campus (Belvedere).

Εικ. 07 Γενική κάτοψη από ψηλά

Εικ. 08 Νυκτερινή όψη από την ανατολή

Το σύνολο των χώρων των Τμημάτων οργανώνεται με βάση ένα ενιαίο σύστημα πτερύγων με προσανατολισμό των κυρίων χώρων προς νότο και προς βορρά και με 6 κύριες στάθμες στις οποίες εντάσσονται, από το χαμηλότερο προς το υψηλότερο, τα ερευνητικά εργαστήρια, η πλειονότητα των χώρων των μεταπτυχιακών φοιτητών, οι χώροι διδασκαλίας και οι χώροι υποδοχής και διοίκησης των Τμημάτων (εικ. 9 και 10). Οι χώροι των γραφείων των διδασκόντων τοποθετούνται πάνω από το ενιαίο επίπεδο της ημιυπαίθριας κίνησης των πεζών και παράγουν τρεις αναγνωρίσιμους όγκους, ένα για το κάθε Τμήμα (βλ. εικ. 14).

Εικ. 09 Γενική κάτοψη στο επίπεδο του στεγασμένου δημόσιου χώρου

Εικ. 10 Γενική κάτοψη στο επίπεδο των γραφείων

Εικ. 10α Κατά μήκος τομή

Εικ. 10β Εγκάρσια τομή

Ουσιώδες συστατικό της πρότασης είναι η ζώνη του κεντρικού δημόσιου χώρου που στεγάζει τις κυριότερες δημόσιες χρήσεις και τους χώρους της κεντρικής διοίκησης της Σχολής. Η γεωμετρία της κεντρικής ζώνης, με τις χωρικές αναδιπλώσεις και τη διείσδυση του πρασίνου, επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των ορόφων και μετατρέπει τη ζώνη αυτή σε χώρο ανθρώπινων επαφών και ανταλλαγής πληροφορίας.

Βασικό χαρακτηριστικό του κεντρικού δημόσιου χώρου είναι ότι περικλείεται από μια ενιαία «επιδερμίδα», η οποία αποτελείται από μεγάλες περσίδες πλάτους δύο μέτρων παράλληλες μεταξύ τους με διαφορετική όμως κλίση. Το στοιχείο αυτό, για το οποίο χρησιμοποιείται η κωδική ονομασία “climo” (climatic modifier), ελέγχει το μικροκλίμα της περιοχής με φυσικό τρόπο και –παράλληλα με τη βιοκλιματική του αξία και τη συμβολή του στην παραγωγή ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών διατάξεων– συνιστά από μόνο του μια ιδιαίτερη χωρική εμπειρία για τον περιπατητή, όταν διασχίζει την κεντρική ζώνη του συγκροτήματος (εικ. 11 έως 16). Η εμπειρία αυτή στηρίζεται κυρίως στην εναλλαγή της διαφάνειας των ηλιοπροστατευτικών περσίδων, αλλά και στον φωτισμό τους κατά τη νύχτα.

Εικ. 11 Άποψη από νοτιοανατολικά

Εικ. 12 Άποψη από τη δύση

Εικ. 13 Άποψη από το νότο

Εικ. 14 Οι ενότητες των γραφείων από τη δύση

Εικ. 15 Η διείσδυση του πρασίνου και η Κοσμητεία

Πρόθεση των μελετητών ήταν να αναδείξουν τον διττό χαρακτήρα του πανεπιστημίου: την αυστηρότητα και συστηματικότητα στην έρευνα, την οργάνωση και ταξινόμηση της γνώσης αλλά και την ελευθερία στην ανταλλαγή των ιδεών και στις ανθρώπινες σχέσεις. Ταυτόχρονα, οι μελετητές ήθελαν να προβάλουν και τη σχέση ανάμεσα στα δύο, επιζητώντας τη διεύρυνση του αρχιτεκτονικού λεξιλογίου, ιδίως στα στοιχεία εκείνα, όπως τα συνδετήρια, που καλούνται από τη φύση τους να ασκήσουν υβριδικό ρόλο.

Χρησιμοποιούνται υλικά όπως το εμφανές οπλισμένο σκυρόδεμα, το λευκό μάρμαρο, το γυαλί σε διάφορες εκδοχές (από υαλοπίνακες υψηλής θερμομονωτικής ικανότητας έως ημιδιαφανείς θερμομονωτικές λωρίδες), το ξύλο, το αλουμίνιο, ο δομικός και ο ανοξείδωτος χάλυβας κ.α. Το σύνολο του συγκροτήματος ακολουθεί ένα ενιαίο κατασκευαστικό σύστημα (κάνναβο) διαστάσεων περίπου 10 Χ 10 μ. από οπλισμένο σκυρόδεμα, εκτός από τις πτέρυγες των γραφείων που κατασκευάζονται με χαλύβδινο σκελετό.

Η συνολική επιφάνεια των κλειστών χώρων του συγκροτήματος είναι περίπου 35.000μ² και ο προϋπολογισμός του περίπου €55 εκατ. Η κατασκευή του έργου προγραμματίζεται να ολοκληρωθεί το 2019. Μέχρι στιγμής (Ιούλιος 2018) βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο η κατασκευή του φέροντος οργανισμού από οπλισμένο σκυρόδεμα και χάλυβα, ενώ προχωρούν παράλληλα οι εργασίες διαμόρφωσης των εσωτερικών χώρων (εικ. 17 έως 21).

Εικ. 16 Το στέγαστρο του κεντρικού δημόσιου χώρου (climo)

Εικ. 17 Το εργοτάξιο τον Ιούλιο του 2018 από το νότο 

Εικ. 18 Το εργοτάξιο τον Ιούλιο του 2018 από την ανατολή

Εικ. 19 Το εργοτάξιο τον Ιούλιο του 2018 από τον βορρά

Εικ. 20 Το εργοτάξιο τον Ιούλιο του 2018 από τη δύση

Εικ. 21 Εργασίες εσωτερικών χώρων τον Ιούλιο του 2018

Ακολουθεί περιήγηση με drone στο εργοτάξιο, τον Αύγουστος του 2018