Το πλούσιο ανάγλυφο των περισσότερων κυκλαδίτικων νησιών, με τις ξεχωριστούς βράχους και πλαγιές, τις ιδιαίτερες εδαφικές κοιλότητες και με τα υφιστάμενα, σχεδόν αρχετυπικά, κτίσματα, προσφέρεται απλόχερα ως το πεδίο που ρυγματώνεται και γεννά σύγχρονη αρχιτεκτονική. Αυτά τα φαινόμενα δημιουργούν περιβλήματα και ενσωματώνονται στον σχεδιασμό ως χωρικές ποιότητες, που διαμορφώνουν χώρους διημέρευσης προσωρινής ή μη κατοίκησης.

Αναδυόμενη από το Τηνιακό υπέδαφος, η κατοικία Lap pool House αναπαριστά τον “βράχο που προεξέχει”. Σαν έργο συγκαταλέγεται στην θεματική “Σύγχρονες Αρχιτεκτονικές Σπηλιές Κατοίκησης”, τα έργα της οποίας διέπονται από την ρωγμή και αποτυπώνουν τον εννοιολογικό αντίκτυπο αυτής στην κατοίκηση, ότι δηλαδή παραμένει μια συναρπαστική σπηλιά, συνέχεια του φυσικού τοπίου περισσότερο από το κτιριακό.

Η κατοικία αντλεί έμπνευση από τους βραχώδης σχηματισμούς που εντοπίζονται στην ύπαιθρο, διασχίζοντας την Τήνο: βράχους που έχουν λαξευτεί από τον αέρα σχηματίζοντας σπηλιές και βράχους που έχουν ξεσκεπαστεί και προεξέχουν από το έδαφος. 

Κρυμμένη στο οικόπεδο, ενσωματωμένη στο φυσικό ανάγλυφο, η κατοικία στρέφεται προς τη θέα, ακολουθώντας την φυσική ροή του εδάφους. Όπως οι πρώτες σπηλιές, φαίνεται να αποτελεί κομμάτι της μορφολογίας, με αποτέλεσμα η δομή της να οικειοποιείται την τοπογραφία και να γεννιέται από το ίδιο το τοπίο.

Κατά αυτό τον τρόπο, διαμορφώνονται χώροι αυτόνομοι και σε πλήρη έκθεση, την ίδια στιγμή που άλλοι στρέφονται στο εσωτερικό είναι απόλυτα προστατευμένοι, ως ένας διάλογος   έκθεσης και  εσωστρέφειας, που γεννά βάθρα και κοιλότητες φιλοξενίας.

Οι τρεις εποπτικοί όγκοι από μπετόν, στέκονται κάτω από μια ενιαία, σχεδόν υπόσκαφη, πλάκα από εμφανές σκυρόδεμα, που σχηματίζει την κατοικήσιμη σπηλιά. Ως κυρίαρχο στοιχείο, ο όγκος της γραμμικής πισίνας προεξέχει στην πλαγιά, σαν ένα μονολιθικό υδάτινο στοιχείο. 

Η είσοδος στη κατοικία πραγματοποιείται από το ψηλότερο σημείο, μέσω μιας σχισμής στο έδαφος όπου βυθίζεται στη γη, στο εσωτερικό του βράχου. Στον ίδιο άξονα τοποθετείται η γραμμική πισίνα, που γίνεται ένα με τον ορίζοντα, οδηγώντας το βλέμμα προς την θέα.  

Η κατοικία επιχειρεί να αποτυπώσει την συνεχόμενη διάδραση μεταξύ γης και αέρα, Σαν άλλος βράχος, που υπήρχε και κάποια στιγμή απλά κατοικήθηκε, αποτελεί μια εκτόνωση μέσα από την γη, ενώ χαρακτηρίζεται από την εσωτερικότητα των υλικών και τον αρτιότητα των οπτικών φυγών.

Αρχιτεκτονικό γραφείο : AD Architects
Ομάδα μελέτης : Αριστείδης Ντάλας, Κωνσταντίνος Σταθόπουλος,
Ομάδα εργασίας : Αφροδίτη Μιχαήλ
Δομοστατική μελέτη : Θεόδωρος Χρυσοβέργης, Εμμανουήλ Ροδίτης
Η/Μ μελέτη : Ευάγγελος Τέντης
Φωτορεαλιστικές απεικονίσεις : Λάμπης Tozaj