Συμμετοχή σε Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό

Το μουσείο του Bauhaus είναι ένα «ανοιχτό τετράγωνο», ένα ξεδίπλωμα που μαζεύει κινήσεις από τους βασικούς άξονες της πόλης και το έδαφος του πάρκου, σαν χωνευτήρι, για να τις συγκεντρώσει, μέσα από μία ανοδική πορεία στο ανοιχτό αίθριό του, κι από εκεί, σταδιακά ψηλότερα, στις μόνιμες εκθέσεις.

Συγκροτείται από βασικά δομικά στοιχεία, όπως ο στύλος και η πλάκα (γραμμή και επίπεδο) που συναρμόζονται μέσα από αντιθετικά συνθετικά δίπολα, όπως κινητικό-σταθερό, ανοιχτό-κλειστό, φως-σκιά, βαρύτητα-αιώρηση κ.α. 

Με την καθαρή λειτουργική και κατασκευαστική του διάρθρωση συστήνει ένα ανοιχτό ευέλικτο σύστημα που ανταποκρίνεται στην πολυπλοκότητα των λειτουργικών αναγκών του.

Συστήνει επίσης ένα πυκνό δίκτυο αναφορών στη συνθετική και κατασκευαστική ηθική του Bauhaus και στο πνεύμα της διδασκαλίας του, καταδεικνύοντας το ειδικό νόημά της όχι ως ένα νεκρό παρελθοντικό εγχείρημα, αλλά ως μία διαρκή αφετηρία της σύγχρονης καθημερινής ζωής, της τέχνης της και του πολιτισμού της.

Το σημείο/ Το σταθερό τετράγωνο
Το μουσείο με το συνεκτικό τετράγωνο σχήμα του, επιτρέπει τη θέαση του πάρκου από την Kavallierstrasse  και τη Ratsgasse και λειτουργεί ως σημείο αναφοράς της πόλης. Αναπτύσσεται νότια, απελευθερώνοντας βόρεια εκτεταμένο πλάτωμα, για το Μνημείο Θυμάτων  Φασισμού. Λειτουργεί  ως ενδιάμεσος σταθμός της προσπέλασης προς το πάρκο.

Το έδαφος/ κινητικό ανάγλυφο και το αίθριο
Το πλάτωμα αποτελεί τμήμα ενός νέου ανάγλυφου του γηπέδου, ενός εκτεταμένου «κινητικού» υποδοχέα της ζωής της πόλης και του Μουσείου. Λειτουργεί αντιστικτικά προς το σταθερό τετράγωνο σχήμα του Μουσείου, το προσαρμόζει στο έδαφος και το ενοποιεί με το πάρκο. Οι πτυχώσεις του δημιουργούν ένα δίκτυο ποικίλων μικροεστιών υπαίθριων δραστηριοτήτων, μία αλληλουχία υπαίθριων εκδηλώσεων της αστικής ζωής που ενσωματώνουν  το Μουσείο στην πόλη. Το ανάγλυφο δημιουργεί εγκάρσια περάσματα από την πόλη στο πάρκο μέσω του μουσείου, παραλαμβάνει τους βασικούς αστικούς άξονες, τις ελεύθερες χαράξεις του πάρκου και μεγάλο τμήμα της έκτασής του. Μέσω της ανοδικής ράμπας και του χωμάτινου πρανούς της, οδηγεί ομαλά και σταδιακά στο κέντρο του τετραγώνου, στο Αίθριο. Πρόκειται για την καρδιά του Μουσείου. Με την κεντρομόλο λειτουργία του δένει το εξώστρεφο, πολύπτυχο ισόγειο ανάγλυφο σε ένα ενιαίο σύνολο και το προσανατολίζει στην είσοδο foyer. Η κίνηση προς το αίθριο σηματοδοτείται με το αιωρούμενο στέγαστρο και τη δυναμική απόληξη στον ουρανό. Συνδυαζόμενο με το έδαφος, λειτουργεί  σα χωνί προς το εσωτερικό. Το νερό στη ράμπα, προετοιμάζει σταδιακά τον επισκέπτη πριν την είσοδο.

Το foyer-βαλβίδα
Το foyer λειτουργεί σαν κόμβος-βαλβίδα, και αναπτύσσεται σε δύο στάθμες. Έτσι συνδέεται με την κατώτερη στάθμη εισόδου που εξυπηρετεί τις ανεξάρτητες λειτουργίες (κατάστημα, εκπαιδευτικά προγράμματα και αίθουσα πολλαπλών χρήσεων). Μεταξύ των δύο επιπέδων του, ένα διαμπερές ελεύθερο πέρασμα μεταξύ πάρκου και πόλης περνά σα γέφυρα πάνω από την ενότητα εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Οι περιοδικές εκθέσεις-ενδιάμεση άνοδος
Η μετάβαση από το foyer, στις μόνιμες εκθέσεις ψηλότερα, γίνεται μέσω του ελαφρώς ανοδικού, ολόφωτου χώρου των περιοδικών εκθέσεων (με δυνατότητα λειτουργικής ενοποίησης τους).   Πρόκειται για μία αβίαστη, ροϊκή συνέχεια του foyer με τις περιοδικές εκθέσεις αλλά και με τις μόνιμες μέσω του μεγάλου ύψους του. Το εκτεταμένο υαλοστάσιο του παράλληλα και κοντά στην Kavallierstrasse, ανοίγει την εσωτερική ζωή του Μουσείου στην πόλη και την εμπλουτίζει. Το υπερκείμενο δυνατό, συμπαγές όριο των μόνιμων εκθέσεων, οργανώνει το μέτωπο του δρόμου.

Οι μόνιμες εκθέσεις/ η συνεκτική απόληξη της ανόδου
Οι μόνιμες εκθέσεις, με το τετράγωνο σχήμα και το συμπαγές όριό τους, παρέχουν σταθερότητα στη σύνθεση. Οι εκθεσιακές ενότητες διαδέχονται η μία την άλλη γύρω από το αίθριο και εμπλουτίζονται από ένα δίκτυο υπαίθριων εκθεσιακών χώρων και κίνησης.

Το φως
Το φυσικό φως εισέρχεται χαμηλά από εκτεταμένα νότια υαλοστάσια, και τρύπες στις πλάκες το διαχέουν σε όλο το εσωτερικό. Σταδιακά προς τις μόνιμες, μειώνεται σε ημίφως και κυριαρχεί ο βορεινός φωτισμός. Εκεί, εισέρχεται από υαλοστάσια, φεγγίτες, όπεα και σχισμές οροφής και ποικίλει σε διάχυτο, σημεικό ή γραμμικό, από ψηλά ή πλάγια, ανάλογα με τη θεματική ενότητα και το έκθεμα. Ελέγχεται, ρυθμίζεται και διαχέεται μέσω συστημάτων περσίδων, υφασμάτων και ανακλαστικών επιφανειών σε συνδυασμό με τεχνητό φωτισμό. Η διαβάθμιση του φωτισμού σε συνδυασμό με το δίκτυο υπαίθριων εκθέσεων ποικίλει και οργανώνει την πορεία του επισκέπτη, τα στάδια και τις διακυμάνσεις της.

Νέο Μουσείο Bauhaus με υπαίθριες διαμορφώσεις και χώρους στάθμευσης στο Dessau, Γερμανία
(Διεθνής Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός)

Αρχιτέκτονες :   Γιώργος Αγγελής, Κατερίνα-Ολυμπία Δασκαλάκη, Θανάσης Καραχάλιος
Ομάδα μελέτης:  Γιώργος Αγγελής, Κατερίνα-Ολυμπία Δασκαλάκη, Θανάσης Καραχάλιος, Σωτήρης  Καραχάλιος, Λουίζα-Μαρία Μπελεμέζη
Σύμβουλος στατικών: Παναγιώτης Πονηρίδης
Σύμβουλος ενεργειακών θεμάτων:  Έφη Ηλιοπούλου
Αγωνοθέτης:  Bauhaus Dessau Foundation και City of Dessau-Rosslau
Επιφάνεια οικοπέδου:  8.300m²
Επιφάνεια χώρου στάθμευσης: 2.650m²
Συνολική επιφάνεια κτηρίου:  3.504m²
Χρόνος μελέτης:  2015