Το αρχιτεκτονικό στούντιο των how architects βρίσκεται σε μια γειτονιά της πόλης, χαρακτηριζόμενη από ψηλά δέντρα κατά μήκος των πεζοδρομίων, και είναι μια έκφραση εξωστρέφειας με ρέοντες εσωτερικούς χώρους εργασίας, που οδηγούν το βλέμμα στην εξωτερική αυλή και το πράσινο.

Κύριος στόχος ήταν η σύνδεση και η αλληλεπίδραση του στούντιο με την πόλη και το αστικό περιβάλλον. Ο σχεδιασμός της πρασιάς δημιουργεί μια ομαλή μετάβαση από το δημόσιο στο ιδιωτικό, προσφέροντας παράλληλα έναν υπαίθριο χώρο χαλάρωσης για τους εργαζόμενους. Η ράμπα, που ενώνει το επίπεδο του πεζοδρομίου με την είσοδο που βρίσκεται σε χαμηλότερη στάθμη, οριοθετείτε από τη μία με την περιμετρική φύτευση και από την άλλη της πλευρά από ένα μαύρο μεταλλικό διαχωριστικό κιγκλίδωμα από διάτρητη λαμαρίνα.

Η πλήρης αξιοποίηση των ανοιγμάτων της πρόσοψης μεγιστοποιεί τον φυσικό φωτισμό και εντείνει την εξωστρέφεια του γραφείου καθιστώντας τον εξωτερικό χώρο θεμελιώδες κομμάτι του.

Η ανοιχτή κάτοψη του εσωτερικού με φωτεινούς χώρους, ενισχύει την ανθρώπινη αλληλεπίδραση, τη συνεργασία, την επικοινωνία και τη συνεχή ανταλλαγή ιδεών. Το κεντρικό υποστύλωμα, από σκυρόδεμα στην αρχική ανεπεξέργαστη μορφή του, αποτελεί σημείο αναφοράς στο χώρο με τις κύριες λειτουργίες του γραφείου να διατάσσονται γύρω του και ταυτόχρονα λειτουργεί ως  συνδετικό στοιχείο του παλιού με το νέο.

Συρόμενα πολυκαρβονικά φύλλα ορίζουν την αίθουσα συσκέψεων τονίζοντας την πολυμορφικότητά της και διαφοροποιούν την ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανάλογα με την οπτική γωνία, τις διαθλάσεις και τις αντανακλάσεις του φωτός. Κλειστά, αγκαλιάζουν το κεντρικό υποστύλωμα προσφέροντας ένα φίλτρο ιδιωτικότητας για τις συναντήσεις, ενώ ανοικτά επιτρέπουν τη ροή των κινήσεων και τον μετατρέπουν σε εξωστρεφή χώρο συνεργασίας που αλληλοεπιδρά με τις θέσεις εργασίας και το εξωτερικό. Όλα τα υλικά που συνθέτουν το γραφείο, οι λευκές επιφάνειες, η σημύδα, τα πολυκαρβονικά φύλλα, τα μαύρα μεταλλικά στοιχεία, το ανοιχτόχρωμο ξύλινο δάπεδο και το εμφανές σκυρόδεμα, συνεργάζονται αρμονικά στη διαμόρφωση των επιφανειών του χώρου συναντήσεων.

Στο βάθος του γραφείου ένας ξύλινος αυστηρός όγκος από κόντρα πλακάζ σημύδας στη φυσική της μορφή στεγάζει τις βοηθητικές λειτουργίες. Η κουζίνα εναρμονισμένη με τον όγκο είναι κατασκευασμένη εξολοκλήρου από το ίδιο υλικό. Λευκά τετράγωνα πλακάκια με έντονη ανθρακί αρμολόγηση επενδύουν όλες τις επιφάνειες του W.C. δημιουργώντας την αίσθηση ενός σχεδιαστικού κανάβου που ενισχύεται προοπτικά από τον καθρέπτη πάνω στον οποίο κατοπτρίζεται μία κόκκινη βρύση.

Το φως συμβάλλει ως εννοιολογικό στοιχείο, πέρα από την ατμόσφαιρα και τις αξίες της ευημερίας. Μια φωτεινή διαδρομή - "PATH", που συμβολίζει τη διαδικασία σχεδιασμού, ξεκινάει από το βάθος του διαδρόμου, τρέχει σε όλο το μήκος του, διέρχεται από την αίθουσα συναντήσεων και καταλήγει σε έναν μεγάλο λευκό καμβά στο μπροστινό χώρο της εισόδου. Η ιδέα γεννιέται ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε αφορμή, εξ ου και η αλληγορική τοποθέτηση μίας ντουζιέρας στην αρχή της διαδρομής, περνάει από το στάδιο της ζύμωσης και της συνεργασίας και έρχεται να γεμίσει σε κάθε έργο ένα λευκό χαρτί.

Interior design: how architects

Φωτογραφίες: Όλγα Δέικου