Τοποθετημένος καταμεσής μιας πυκνοκατοικημένης αστικής περιοχής του Trivandrum, ο χώρος που μας δόθηκε ήταν ένα μικρό οικόπεδο που ασφυκτιούσε από κατοικίες και από τις τέσσερις μεριές. Η ιδέα της κατοικίας ήταν να δημιουργηθεί ένα σπίτι που κοιτάζει εσωτερικά, με όλους τους χώρους του να ανοίγουν σε ένα κεντρικό αίθριο. Η κατοικία ευθυγραμμίζεται στον άξονα Ανατολής-Δύσης, με ανοίγματα να εξυπηρετούν στον μέγιστο διαμπερή αερισμό.

Στο πλαίσιο της πόλης του Trivandrum, η οποία στέκει τεκμήριο σε πολλά από τα αριστουργήματα του αρχιτέκτονα Laurie Baker, έμοιαζε κατάλληλο να επαναδιαπραγματευτούμε μια από τις εισηγήσεις του, την πλέξη τοιχοποιίας, επονομαζόμενη ως rat trap, σε αυτό το οικόπεδο που δεν προσέφερε τη δυνατότητα για εκσκαφή ή για κατασκευή πλίνθων από λάσπη. Δεδομένου ότι οι κάμινοι τούβλων στο Trivandrum είναι μια βιομηχανία που πεθαίνει, καθώς οι άνθρωποι προτιμούν βιομηχανικά κατασκευασμένα τούβλα, αυτή μας η απόφαση ήταν μια προσπάθεια να προωθήσουμε την τοπική βιομηχανία με δεσμούς στη γύρω ύπαιθρο, η οποία βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Η πλέξη rat trap είναι μια μέθοδος οπτοπλινθοδομής για κατασκευή τοίχου, κατά την οποία τα τούβλα τοποθετούνται στην κατακόρυφη αντί για τη συμβατική οριζόντια θέση. Ως εκ τούτου, δημιουργείται μια κοιλότητα μέσα στον τοίχο που αυξάνει τη θερμική απόδοση, μειώνει τον συνολικό όγκο των χρησιμοποιούμενων τούβλων και είναι ιδανική στην απόκρυψη στατικών μελών και μηχανολογικών αγωγών. Η ιδέα αναπτύχθηκε περαιτέρω, δημιουργώντας μια σειρά επικλινών τοίχων που χόρευαν δεξιά και αριστερά, και συνέκλιναν ώστε να υποστηρίξουν την οροφή. Κάθε τοίχος έχει κατασκευαστεί ειδικά ώστε να εξυπηρετήσει το ζήτημα της έλλειψης χώρου που έθετε η συγκεκριμένη κατοικία, στοχεύοντας στη δημιουργία μεγαλύτερων όγκων και αισθήματος ιδιωτικότητας.

Οι κοιλοδοκοί από τις σκαλωσιές που αφέθηκαν έπειτα από το κατασκευαστικό στάδιο, επαναχρησιμοποιήθηκαν ώστε να δημιουργήσουν το κεντρικό κλιμακοστάσιο και το σύστημα περσίδων. Έχοντας στον νου μας την αρχή να μην πετάμε οτιδήποτε ως "απορρίματα", οι ξύλινες τάβλες δημιούργησαν μέρος του δαπέδου στους χώρους διημέρευσης. Καλάμια αγοράστηκαν από τη γειτονιά, και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία κάποια τυλίχτηκαν γύρω από τα συστήματα περσιδών, ώστε να δημιουργήσουν διακριτικά πετάσματα για ιδιωτικότητα, και κάποια για έπιπλα.

Το Pirouette House περιλαμβάνει οπτόπλινθους τύπου "Last of the Mohicans", ως ωδή στην πρακτική του Laurie Baker, με όμορφους χώρους από τη χρήση καθαρής γεωμετρίας και μοτίβων δημιουργημένων από τους τοίχους, που μοιάζουν να αποκτούν ζωή και να στροβιλίζουν σαν να εκτελούν πιρουέτες στον χώρο.

Αρχιτέκτονες: Wallmakers

Ομάδα μελέτης: Vinu Daniel, Oshin Mariam Varughese, J.M.Srivarshini

Στατικός μηχανικός: Adcons Infrastructure Pvt Ltd

Μελέτη τοπίου: Vinu Daniel and team

Ομάδα κατασκευής: Kunjumon James and team -J.K steels

Ξυλοτεχνίτες: Sarath Prasad and team, Shivadas

Ομάδα οπτοπλινθοδομής: Ezhil and team, Deepu and team

Φωτογραφίες: Jino Sam 

Located right in the middle of an urban and crowded locale of Trivandrum, the site was a small plot that was being suffocated by other residential projects from all four sides. The idea of this residence was to have an inward facing house with all its spaces opening into a funneling central courtyard. The house is aligned in the East-West direction with openings facilitating for maximum cross-ventilation. 

In the context of the city of Trivandrum that stands as a testimonial to many of Ar.Laurie Baker’s masterpieces, it seemed fit to modify one of his own introductions, the Rat trap bond masonry technique in this site which didn’t offer the opportunity for soil excavation or for making mud blocks. Keeping in mind that Brick kilns in Trivandrum is a dying industry with people opting out for wire-cut machine made bricks, this was also an attempt to promote this local agriculture based industry that is on the brink of extinction. The Rat trap bond is a brick masonry method of wall construction in which bricks are placed in vertical position instead of conventional horizontal position and thus creating a cavity within the wall that increases thermal efficiency, cuts down on the total volume of bricks used and is ideal for concealing structural members and service ducts. The idea was further developed to form a series of slanting walls that danced left and right, converging only to support the ferrocement shell roof. Each staggered wall has been tailor-made to suit the issue of deficiency in space that this residence posed, aiming to create larger volumes and a feeling of privacy. 

Scaffolding pipes left behind from the construction stage soon were reused to form the central staircase and the grillwork. Keeping in mind the principle of discarding nothing as ‘waste’ the wooden planks were also pieced together to form part of the flooring in the living areas. Cane has been acquired from the neighbourhood, treated and wound around the grillwork to create subtle screens for privacy and for various furniture.

The Pirouette House features the “Last of the Mohicans” fired bricks as an ode to the stellar practice of Laurie Baker with spaces that are made beautiful by the pure geometry and patterns created by the walls that seem to be coming alive and pirouetting around.

Architects: Wallmakers

Design team: Vinu Daniel, Oshin Mariam Varughese, J.M.Srivarshini

Engineering: Adcons Infrastructure Pvt Ltd

Landscape: Vinu Daniel and team

Fabrication team: Kunjumon James and team -J.K steels

Carpenters: Sarath Prasad and team, Shivadas

Masons: Ezhil and team, Deepu and team

Photo credits: Jino Sam