Η συγκεκριμένη κατοικία, συνολικού εμβαδού 97τμ., κατασκευασμένη το 1967, αποτελούσε χώρο διαβίωσης των προηγούμενων γενεών της οικογένειας. Κύριο στοιχείο της ήταν ο μακρύς και στενός διάδρομος (χολ), σε συνδυασμό με τα υποφωτισμένα και ανεπαρκούς μεγέθους δωμάτια, χαρακτηριστικό παράδειγμα τυπολογίας κατοικιών εκείνης της εποχής.  Τέλος, υπήρχε εξωτερική σκάλα στον ακάλυπτο που συνέδεε την ταράτσα με την υπόλοιπη κατοικία. Με αυτά τα δεδομένα ζητήθηκε από τους ιδιοκτήτες να ανακαινιστεί πλήρως η μονοκατοικία, με σκοπό να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας και να αποκτήσει έναν νέο χαρακτήρα, επηρεασμένο από τη φωτεινότητα, τη  λειτουργικότητα και τη λιτότητα. 

Σε αυτό το έργο, πραγματοποιήθηκε καθαίρεση όλης της εσωτερικής τοιχοποιίας και οργανώθηκε η κάτοψη της κατοικίας εκ νέου. Βασική αρχή της αρχιτεκτονικής λύσης ήταν η ενοποίηση των χώρων και η απλοποίηση της κίνησης σε αυτούς. Οι βασικές σχεδιαστικές αρχές σε ό,τι αφορά το εσωτερικό της κατοικίας, ήταν η μεταφορά και ενοποίηση της κουζίνας με το καθιστικό - τραπεζαρία, βελτιώνοντας σημαντικά τη λειτουργικότητα και αισθητική των τριών αυτών κύριων χώρων. 

Απαραίτητη ήταν η δημιουργία ενός δεύτερου συμπληρωματικού λουτρού στον προθάλαμο – είσοδο της κατοικίας. Επίσης,  προστέθηκε ένα νέο παιδικό υπνοδωμάτιο, διαμορφωμένο με custom ξύλινες κατασκευές. Τέλος, καταργήθηκε η εξωτερική σκάλα του ακάλυπτου για λόγους ασφάλειας και πραγματοποιήθηκε επέκταση του κεντρικού κλιμακοστασίου με νέα απόληξη στην τελική πλάκα της ταράτσας, όπου διαμορφώθηκε το roof garden. Παράλληλα με το επίπεδο της κάτοψης, αναδιαμορφώθηκαν και οι όψεις της οικίας. Στην πρόσοψη, κατά μήκος της οποίας χωροθετείται το καθιστικό – τραπεζαρία – κουζίνα, δημιουργήθηκε ένα μεγάλο, τρίφυλλο, επάλληλα συρόμενο άνοιγμα με θέα στο πάρκο, δίνοντας έμφαση στη ρέουσα σύνδεση με το εξωτερικό τοπίο. Το μεγάλο δεύτερο άνοιγμα που υπήρχε στον ίδιο χώρο επιμερίστηκε σε 2 μικρά κατακόρυφα, δημιουργώντας ένα σκηνογραφικό φόντο στο καθιστικό. Ένα τρίτο άνοιγμα προστέθηκε στη βορινή πλευρά της κουζίνας, για την ενίσχυση του έμμεσου φωτός και της διαμπερότητας. Στόχος των επεμβάσεων στις όψεις της οικίας ήταν η ομοιόμορφη διάχυση του φυσικού φωτός, το οποίο με τη σειρά του συντελεί στην ενοποίηση των χώρων, επιτρέποντας την αύξηση της φωτεινότητας συνολικά στο διαμέρισμα. 

Η αρχιτεκτονική λύση ενισχύεται από την επιλογή των υλικών, στοχεύοντας στη σαφήνεια των γεωμετριών. Η επιλογή κοινού ξύλινου δρύινου πατώματος σε όλο το διαμέρισμα εκτός των μπάνιων, σε συνδυασμό με τις παστέλ επιλογές χρώματος στην τοιχοποιία, αποτέλεσε ένα εξαιρετικό φόντο για την υποδοχή των χειροποίητων ξύλινων κατασκευών της εισόδου, της κουζίνας, της τραπεζαρίας και των ντουλαπών των υπνοδωματίων. Η στρατηγική επιλογή των πλακιδίων στην κουζίνα και στα μπάνια, δίνει έμφαση στη μικρή κλίμακα και στη λεπτομέρεια της εναλλαγής των υλικών. Οι λινές κουρτίνες γήινων χρωμάτων, η στρογγυλή αναπαλαιωμένη τραπεζαρία και τα ιδιαίτερα αντικείμενα διακόσμησης συνεχίζουν την αφήγηση της συνθετικής ιδέας. 

Εν κατακλείδι, οι προαναφερόμενοι αρχιτεκτονικοί χειρισμοί συντελούν στη δημιουργία ενός ήσυχου, φυσικού, οικείου και χειροποίητου περιβάλλοντος, πλαισιώνοντας το «όλο» σκηνικό κατοίκησης. 

Αρχιτεκτονική Μελέτη - Σχεδιασμός: INSiDE Architects
Κατασκευή - Εσωτερική Διακόσμηση: INSiDE Architects
Φωτογράφιση - Video: Φανή Κωνσταντίνου