Ανακαλύψτε ένα μέρος σε απόσταση αναπνοής από τον παραλιακό δρόμο του Portorož, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει, αγκαλιάζεται από την ισχυρή παράδοση παραγωγής αλατιού, και όπου οι αλατοποιοί συνεχίζουν να φτιάχνουν τους κρυστάλλους από λευκό χρυσό μέχρι σήμερα. Πριν από 50 χρόνια, η παραγωγή αλατιού στο Sečovlje εγκαταλείφθηκε. Από περισσότερες από 100 αλυκές σώζονται κυρίως ερείπια. Αυτή η εικόνα των ερειπίων δείχνει την αλλαγή της οικονομίας και διαθέτει μια ορισμένη ομορφιά φθοράς. Μας δείχνει τη μονιμότητα και αφηγείται την ιστορία μιας περασμένης εποχής οικονομικού πλούτου.

Το σχέδιό μας για το σπίτι της αλυκής σέβεται την ιστορία και την παράδοση της παραγωγής αλατιού και συνεχίζει να τη γράφει. Το επίκεντρο του σχεδιασμού βρίσκεται στη βαθιά πεποίθηση ότι η αποσύνθεση έχει μια δυνατότητα υψηλής αισθητικής αξίας. Στο μέρος κυριαρχεί ακόμα το αλάτι και έχει σχεδόν μια μυστικιστική ατμόσφαιρα.

Έτσι, το νέο Salt Pan Ruin σέβεται την κληρονομιά χωρίς να την αγγίζει. Ως παρέμβαση προτείνουμε ένα ξύλινο γέμισμα που ξαναχτίζει το παλιό σχήμα μιας παραδοσιακής αλυκής. Το νέο κτίριο παραθέτει την αρχική μορφή χωρίς να την αναπαράγει. Αντί για ένα λεπτομερές αντίγραφο, το νέο κτίριο είναι μια σύγχρονη ερμηνεία. Με αυτόν τον τρόπο το γέμισμα δημιουργεί έναν αρχιτεκτονικό διάλογο μεταξύ παλιού και νέου. Το παλιό και το νέο γίνονται, σύμφωνα με την οργάνωση εικόνας, μια νέα ποιότητα σχεδίασης. Αντί να προσθέσει ένα νέο κτίριο, είναι ενσωματωμένο στους τοίχους των ερειπίων σαν θησαυρός σε μια κοσμηματοθήκη. Το παλιό και το νέο γίνονται ένα, διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητά τους.

Αρχιτέκτονες: Opposite Office: Benedikt Hartl

Discover a place just a stone’s throw away from the Portorož promenade, where time has stopped, embraced by the strong salt making tradition, and where the salt makers continue to make the white gold crystals to this day. 50 years ago, salt-making in Sečovlje was abandoned. From more than 100 salt pan houses mostly ruins remained. This image of ruins shows the change of economic and draws a certain beauty of decay. It shows us impermanence and tells a story of a bygone time of economic wealth.

Our design for the salt pan house respects the history and tradition of salt-making and continues to write it. The focus of the design lies in a deep belief that decay has a potential of high aesthetic value. The place is still dominated by salt and has almost a mystical atmosphere.

So the new Salt Pan Ruin respects the heritage without touching it. As intervention we propose a wooden infill wich rebuilds the former shape of a traditional salt pan house. The new building quotes the original form without reproducing it. Instead of a detailed replica, the new building is a contemporary interpretation. In this way the infill creates an architectural dialogue between old and new. Old and new become according to figure-ground organization a new quality of design. Instead of adding a new building, it is integrated within the ruin walls like a treasure in a jewelry case. Old and new become one, although not toughing itself.

The wooden infill is build completely with cross-laminated timber panels (CLT). It is a spatial intervention which works as a place of meeting and conversation. A new relation between architecture and body arise. The occupants of this Salt Pan Ruin House can assign a function to the different layers and make them their own. 

Architects: Opposite Office: Benedikt Hartl