Στο μικρό χωριό Bantankountouyel που βρίσκεται στη Νότια Σενεγάλη, προτείνουμε ένα κέντρο μητρότητας που δύναται να εξυπηρετήσει γειτονικές περιοχές και να αποτελέσει σπίτι για κάθε έγκυο γυναίκα. Στόχος μας είναι να έχουμε μια ισορροπία ως προς την ιδιωτικότητα και την απομόνωση, αλλά ταυτόχρονα να είναι ένας πυρήνας ζωής και ασφάλειας, τόσο ως προς τη θέση του στο χωριό όσο και ως προς την ίδια τη σύνθεσή του.

Μια διαγώνιος χάραξη που διατρέχει ολόκληρη τη σύνθεση έρχεται να επισημάνει την κίνηση από τον δρόμο και να τονίσει το σημείο εισόδου από την ανατολική πλευρά. Το μακρόστενο σχήμα του οικοπέδου αποτέλεσε καθοριστικό στοιχείο, καθώς η σύνθεση αναπτύσσεται κατά μήκος. Οι τοίχοι από rammed earth θωρακίζουν τις λειτουργίες με ένα μόνο σημαντικό κενό, τον χώρο της εισόδου, αφήνοντας μια καθαρή φυγή στην απέναντι πλευρά.

Τα βαριά στοιχεία λοιπόν ορίζουν τους χώρους με μια οργάνωση στην οποία ξεκινάμε με τις πιο «δημόσιες» ανοιχτές λειτουργίες, γύρω από αυτόν τον ελεύθερο χώρο που είναι η καρδιά του κτιρίου, ως είσοδος και ως χώρος αναμονής. Στη συνέχεια, μέσω ενός διαδρόμου, συναντάμε διαδοχικά όλες τις λειτουργίες με τις απαραίτητες χωρικές σχέσεις μεταξύ τους. Συναντάμε τους θαλάμους των γυναικών, οι οποίες έχουν και έξοδο σε έναν μικρό φυτεμένο κήπο και τους δίνεται έτσι η ευκαιρία να βγουν για ξεκούραση στην «πίσω» δυτική πλευρά του κτιρίου. Δίπλα στον χώρο των γιατρών και με άμεση σύνδεση με τους θαλάμους βρίσκεται ο χώρος των νεογνών, ενώ στο τέλος του διαδρόμου βρίσκουμε τον πιο προστατευμένο χώρο των χειρουργείων.

Πάνω από αυτή τη θεμελιώδη οργάνωση, υπάρχει ένα ελαφρύ στέγαστρο που ακολουθεί τον ρυθμό των δωματίων. Δημιουργείται από την επανάληψη της κεκλιμένης οροφής και με αυτόν τον τρόπο επιτρέπει την προστασία από τον νότο με τις πλήρεις επιφάνειες να είναι στραμμένες προς αυτόν, αλλά και τον συνεχή αερισμό μέσω περσίδων μπαμπού, καθώς στόχος ήταν η δημιουργία βέλτιστων κλιματικών συνθηκών εντός του κέντρου. Με αυτόν τον τρόπο σκιάζεται ο χώρος και απελευθερώνεται ο ζεστός αέρας. Αυτή η επανάληψη σε ορισμένα σημεία αντιστρέφεται είτε με την οροφή να πλησιάζει τη γη στη νότια πλευρά, είτε μέσω της ισχυρής ανοδικής προέκτασης προς τα βόρεια, είτε φτάνοντας στη γη εντελώς προς τα ανατολικά, ενισχύοντας έτσι τον χώρο εισόδου καθώς μετατρέπεται σε κερκίδα.

Η σύνθεση χαρακτηρίζεται από μια εσωστρέφεια, ωστόσο αναζητούνται περιμετρικά μεταβατικοί χώροι στάσης και κοινωνικής δράσης. Αυτό επιτυγχάνεται είτε μέσω των κερκίδων στο άκρο της στέγης στο έδαφος στην ανατολική πλευρά, είτε μέσω των εδαφικών συστάδων συμπαγούς χώματος στη δυτική πλευρά. Στόχος μας είναι ένας ζωντανός και φιλόξενος χώρος, πυρήνας ζωής.

Η πρόταση διακρίθηκε με τον τίτλο Top50.

Ομάδα Μελέτης: Ελένη Καράκιζα Παπαθαρρενού, Χριστίνα Παπανίκα