3⁰ βραβείο σε Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό. 

Ο νέος Σταθμός Επιβατών Σούδας -ο οποίος θα εξυπηρετεί τόσο την ακτοπλοϊα, όσο και την κρουαζιέρα- επιβάλλεται να λειτουργεί ως τοπόσημο. Η ιδιαιτερότητα του έργου έγκειται στο ότι θα υλοποιηθεί σε δύο φάσεις: ανεξάρτητα από τη χρονική απόσταση της κατασκευής τους, o χαρακτήρας τοποσήμου θα έπρεπε να είναι έντονος τόσο για την ενδιάμεση φάση όσο και για τον ολοκληρωμένο Σταθμό. Η κύρια συνθετική ιδέα προκύπτει από αυτήν ακριβώς τη συνθήκη: το γήπεδο επιμερίζεται σε δύο περιοχές κατά τον άξονα του μήκους του, εκατέρωθεν του οποίου προτείνεται να διαμορφωθούν δύο θολωτά κελύφη για την ενδιάμεση και τελική φάση του έργου αντίστοιχα: 2 αλληλοσυμπληρούμενες γαλαρίες οι οποίες παραπέμπουν στη συμβολική, καμπυλόσχημη μορφή των Νεωρίων, υποδεχόμενες στο εσωτερικό τους τη συνεχή, απαιτητική, ελεύθερη κίνηση των επιβατών. Οι δύο ανισοϋψείς και διαφορετικού πλάτους γαλαρίες διαχωρίζονται από μία συνεχή φέρουσα δοκό σε όλο το μήκος του γηπέδου, η οποία εξασφαλίζει ταυτόχρονα την πλήρη, λειτουργική ενοποίηση του εσωτερικού κατά την τελική φάση του έργου. Τα παραβολοειδή κελύφη δημιουργούν έναν συμβολικά φορτισμένο και συνάμα δεκτικό εσωτερικό χώρο, προστατευμένο από τον έντονο κρητικό ήλιο -ενώ συμπληρώνονται από δύο ακόμη στάθμες λειτουργίας με τη μορφή ελεύθερων παταριών, που παραλαμβάνουν τον υπερυψωμένο χώρο αναμονής και το μελλοντικό εστιατόριο. Τα επίπεδα αυτά, όπως και ο ισόγειος χώρος αναμονής τού Σταθμού της ενδιάμεσης φάσης, είναι ανοικτοί προς την ανατολή και την ανοικτή θάλασσα, ενώ ο χώρος που θα καταληφθεί στο μέλλον από την κατασκευή της δεύτερης γαλαρίας επεκτείνει την ενδιάμεση φάση στο ύπαιθρο ως μία μεγάλη πλατεία.

Η επιμήκης δοκός που διαχωρίζει αλλά και ενοποιεί τις δύο φάσεις του έργου, αποτελεί το κύριο δομικό στοιχείο τής γεωμετρικής οργάνωσης του συνόλου. Εδραζόμενη σε δύο υποστυλώματα στα όρια του γηπέδου, διαμορφώνει το ανατολικό πρόσωπο του Σταθμού της Ενδιάμεσης φάσης, σε απόλυτη συνάφεια με την ανοικτή του πλατεία. Η παραβολή που γεννά τη γαλαρία του εσωτερικού του φέρεται από τη δοκό, εισέχοντας κατά το πλάτος των υποστυλωμάτων της, ενώ ένα επίσης επίμηκες μεταλλικό στέγαστρο αποτελεί το τρίτο γεωμετρικό στοιχείο οργάνωσης του νέου Σταθμού, σηματοδοτώντας την κυρίως είσοδό του από την πλατεία. Ένα συνεχές πατάρι συμπληρώνει τους εσωτερικούς χώρους, ενώ η προεξοχή του στη δυτική όψη θα συνδέεται μελλοντικά με τις συμμετρικές γέφυρες προσέγγισης των κρουαζιεροπλοίων. Δοκός, Κέλυφος, Στέγαστρο, Πατάρι. Με την απλή γεωμετρική διαπλοκή 4 στοιχείων, ο νέος Σταθμός εμφανίζεται πάνω στον προβλήτα Αδρία με απολύτως διαφορετικό πρόσωπο προς ανατολή και δύση, εξίσου όμως ισχυρής γεωμετρίας: Το ανατολικό του πρόσωπο ανοίγεται στη θάλασσα, μέσα από το φέρον πλαίσιο που πλαισιώνει και το προεκτεινόμενο στην πλατεία θερμό, ξύλινο δάπεδο του εσωτερικού. Το δυτικό του πρόσωπο είναι κλειστό, προστατευτικό, δημιουργώντας μία αναγκαία πλάτη για την υποδοχή των λειτουργιών του. Τόσο όμως το καμπυλόσχημο κέλυφος προς τη δύση όσο και το αυστηρό πλαίσιο προς την ανατολή, εντέλει συν-τίθενται επί του προβλήτα εγκαθιστώντας το νέο κτίριο με μία πρέπουσα κλίμακα στο λιμάνι -κλίμακα που επιτρέπει στον Σταθμό να συσχετιστεί έγκυρα με τα πλοία. Η χειρονομία διαίρεσης του γηπέδου κατά το μήκος συνεπικουρείται από τη δομοστατική επίλυση -υπηρετώντας ακριβώς αυτήν την κλίμακα.

Ομάδα μελέτης: Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος, Κωνσταντίνος Κοσμάς, Νέστορας Σκαντζούρης, Ηλίας Θεοδωράκης. Συνεργάτης: Μάρθα Παναγιωτοπούλου.
Δομοστατική μελέτη: Αθανάσιος Κοντιζάς
Μηχανολογική μελέτη: Σπύρος Αρβανίτης