Συμμετοχή στον διεθνή διαγωνισμό THE CITY LINK hosted by COMMUN

Η Κοπεγχάγη, η πρωτεύουσα της Δανίας, βρίσκεται στα παράλια νησιά Zealand και Amager. Ήταν αρχικά ένα ψαροχώρι των Βίκινγκς που ιδρύθηκε τον 10o αιώνα. Η πόλη, είναι γνωστό, ότι είναι μία από τις πιο βιώσιμες πόλεις στον κόσμο, όπου οι άνθρωποι εργάζονται αποτελεσματικά για την αλλαγή του κλίματος μέσω της μεταφοράς και του πολεοδομικού σχεδίου. Μετά την πετρελαϊκή κρίση το 1973 και τον αυξημένο αριθμό αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, ο πληθυσμός της Δανίας προήγαγε τη χρήση των Ποδηλάτων.

Παρατηρώντας τον χάρτη, στην Κοπεγχάγη το δίκτυο των ποδηλατοδρόμων είναι σχεδόν τόσο εκτεταμένο όσο αυτό των δρόμων. Ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια, οι γέφυρες που προορίζονται αποκλειστικά και μόνο για ποδήλατα και πεζούς έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται. Πρέπει να τονιστεί ότι όλες οι γέφυρες που χρησιμοποιούνται από αυτοκίνητα διαθέτουν λωρίδες για ποδήλατα.

Η θέση για τη γέφυρα επιλέγεται να είναι στο λιμάνι της Κοπεγχάγης, σε μικρή απόσταση από τη Γέφυρα Knipples. Με τους πλούσιους δημόσιους χώρους και τα κοινοτικά κέντρα και στις δύο πλευρές του site, καθιστά την τοποθεσία κατάλληλη για την ενίσχυση της δημόσιας ζωής με μια μοναδική αρχιτεκτονική παρέμβαση. Ένα κεντρικό τμήμα -τουλάχιστον 25 μέτρων- πρέπει να είναι ανοιγόμενο, ώστε να επιτρέπεται η διέλευση πλοίων, σκαφών κ.λπ. Το θέμα του διαγωνισμού ήταν ένα αρχιτεκτονικό πείραμα που δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής. Το ζητούμενο ήταν μία γέφυρα που θα απευθύνεται σε ποδηλάτες και πεζούς, πάνω στην οποία όμως θα υπάρχουν διάφορες υποδομές, που από τη μία θα απευθύνονται στην κοινότητα, όπως καφέ–εστιατόρια, πάγκοι πληροφοριών, μαγαζιά και χώροι συνάθροισης, και από την άλλη στους ποδηλάτες, όπου θα περιλαμβάνονται parking, χώροι ενοικίασης και επιδιόρθωσης ποδηλάτων, καθώς και μαγαζιά. Τέλος, λοιπές υποδομές όπως τουαλέτες, αποθήκες και χώροι προσωπικού.

Η ιδέα τού the Wave αντιπροσωπεύει τη λεπτή κίνηση του νερού και την αργή δημόσια διέλευση από τη Γέφυρα. Οι εφήμερες ιδιότητες που ενσωματώνονται στη γέφυρα ενισχύονται από μια ελαφριά μετατόπιση, που σέβεται τα περιοδικά φαινόμενα της πορείας της πόλης και το πέρασμα των πλοίων. Ένα σύντομο κύμα, θα μπορούσαμε να πούμε, μια απλή και μετριοπαθής χειρονομία προς την πόλη, προκειμένου να παρακινήσει τους ανθρώπους να κινούνται γύρω από τη γέφυρα. Ένα ελαφρύ λειτουργικό σύστημα με βαρούλκα ανοίγει τον δρόμο για τα σκάφη, και ένα άλλο προαιρετικό πλωτό είναι σχεδιασμένο να ανοίγει χειροκίνητα στο επίπεδο του νερού. Ο ποδηλατόδρομος χαράσσεται από τη μια μεριά και η κίνηση των πεζών από την άλλη. Τέλος, χαράσσεται και μια 3η πορεία στο χαμηλότερο επίπεδο, που επιτρέπει στους ανθρώπους να περπατήσουν σε δύο διαφορετικά επίπεδα και να έχουν πολλές απόψεις του καναλιού.

Το Τhe Wave προτείνει ένα σαφές μονοπάτι ποδηλασίας, όπου η αλλαγή πλευράς υπογράφεται από μια μαλακή καμπύλη. Η υπόλοιπη περιοχή της γέφυρας δίνεται στους πεζούς και συγκεντρώνει ανοιχτούς χώρους που σχηματίζουν ένα συνεχές ρεύμα, επιτρέποντας τον προσανατολισμό και την άφθονη θέα προς την πόλη, καθώς βρίσκονται και στις δύο πλευρές της γέφυρας. Ο προτεινόμενος σχεδιασμός χειρίζεται αυτήν την ποικιλία επιλογών, καθώς είναι μια δομική μορφή πάνω από τη θάλασσα που επιτρέπει την ευελιξία και την εισαγωγή επιπέδων.

Ξεκινώντας από το χαμηλότερο επίπεδο, το κοντινότερο στο νερό, ο χώρος είναι αποκλειστικά αφιερωμένος σε πεζούς που θέλουν ηρεμία, μακριά από τα ποδήλατα και τα μαγαζιά, κατά τη διάρκεια μιας μέρας κοντά στο κανάλι. Οι μοναδικές λειτουργίες εκεί είναι 2 parking ποδηλάτων μικρής διαμονής και 2 αποθήκες. Η πλωτή γέφυρα ανοίγει στο κέντρο χειροκίνητα, ώστε να περνάνε τα πλοία. Ανεβαίνοντας προς το επίπεδο της πόλης, που είναι και το πιο πολυσύχναστο, υπάρχουν 3 ζώνες κίνησης. Αυτή των ποδηλάτων, αυτή των πεζών και τέλος η ζώνη των καταστημάτων, που βρίσκεται στο κέντρο του άξονα της γέφυρας και λειτουργεί ως διαχωριστικό των πεζών και των ποδηλάτων. Στο κέντρο της γέφυρας υπάρχει μια ανοικτή πλατεία. Όσον αφορά τις λειτουργίες, η γέφυρα χωρίζεται στα 2. Από τη μία μεριά υπάρχουν ένα μικρό καφέ, δημόσιες τουαλέτες, εγκαταστάσεις προσωπικού και κέντρο ενημέρωσης. Η άλλη πλευρά είναι αφιερωμένη στα ποδήλατα. Εκεί βρίσκεται ένα εμπορικό κατάστημα, ένα κατάστημα που αφορά την επισκευή και την ενοικίαση ποδηλάτων, και τέλος μια ρεσεψιόν. Τέλος, ο 1ος όροφος λειτουργεί σαν χώρος στάσης. Από τη μία μεριά βρίσκεται ένα κλειστό bar-restaurant και ένας χώρος προσωπικού που περιλαμβάνει γραφείο και χώρο χαλάρωσης. Από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα μεγάλο εσωτερικό parking ποδηλάτων, που θα μπορεί να χρησιμοποιείται και από τους επισκέπτες του πλησίον συνεδριακού κέντρου.

Το άνοιγμα του κεντρικού κομματιού της γέφυρας στο επίπεδο της πόλης γίνεται μέσω ενός συστήματος με βαρούλκα, παρόμοιου με αυτό που υπάρχει στα πλοία. Τα γκρίζα σημεία δείχνουν τους χώρους ηλεκτρισμού, μηχανολογικών μηχανισμών και φωτισμού, που κρύβονται από τις ψευδοροφές. Τέλος, μικρά ή μεγαλύτερα μπαλκόνια (belvedere) προσφέρονται στο χαμηλότερο και υψηλότερο επίπεδο, προφέροντας θέα προς τις 2 πλευρές του καναλιού. Επιπρόσθετα, στα πλαίσια του διαγωνισμού ζητήθηκε η γέφυρα να αποτελεί ταυτόχρονα και ένα ορόσημο. Έτσι, την παρομοιάζουμε με ένα “λευκό σκάφος” που βρίσκεται στο κανάλι ως ένα ελαφρύ διώροφο κτίριο γεφυρών, και θα λειτουργεί ως ένα μνημείο-τοπόσημο για μια νέα εποχή κοινωνικής συνοχής και δημόσιων αξιών.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Μαριλένα Τσέβη αρχιτέκτονας, Δημήτρης Αντωνίου αρχιτέκτονας
Συμμετοχή στον διεθνή διαγωνισμό THE CITY LINK hosted by COMMUN
Έτος: 2020

Ακολουθεί η παρουσίαση στα αγγλικά

Concept
The Wave concept represents the subtle movement of the water and the slow public passage through the Bridge. It suggests an oblique and slanted –also curvy– element in a still environment that encompasses potential action. The ephemeral qualities that are embodied in a bridge are accentuated by a soft skewing which respects the periodical phenomena of the city walk and the boat passing. It comments to an era of a non-monumental useful tool for the urban fabric. The Wave is a clear and straightforward functional public place with a twisted allegory on the ephemeron of modern society.

Operation
Program spaces are becoming a necessity and show respect to openness by being the hidden backbone of the Bridge. One major pillar is placed on each side of the openable area and the two parts work as metallic trusses bridging the two sides of the city. An easy operational system with winches opens the street for the boats and another optional floating one is designed to open manually on the water level. Thus, the people can walk through on two different levels and have many perceptions of the canal. In case this system is not employed the proposed belvederes are offering views from both sides of the bridge to the canal, not obscured by bicycles. On the other hand, a smooth and continuous bicycle move is featured on the upper level with a softly slanted track that signs the change of city-side. Bicycles can be parked or left on every level, but there is a gradient according to parking time, thus the upper level holds parked bikes for longer, lower (water) level for less time and main (middle) level for very short stays. Necessary mechanical and electrical equipments and the bridge lifting system are carefully housed below the roofs as seen on sections.

Aesthetics
The facades are also slightly wavy and made by white light structures with simple steel rectangular sections, white boat-like railing and protective meshes. The whiteness of the elements is proposing a diversion from the general color in the area related more with the sense of the water element. The Bridge can also be seen as another stationed boat in the canal that has just arrived or is ready to depart. All detailing is made to support that notion.