Ξενοδοχείο στο Καστέλι της Οίας

ΕΓΓΡΑΨΟΥ

για να λαμβάνεις τα νέα του Archetype στο email σου!

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το ξενοδοχείο βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του παραδοσιακού οικισμού της Οίας στη Σαντορίνη, λίγο χαμηλότερα από τα όρια του παλιού μεσαιωνικού Καστελιού, με θέα τη θάλασσα, το νησί της Θηρασιάς και το διάσημο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Η πρόσβαση στο κτίριο γίνεται μέσω κλιμακωτού μονοπατιού που συνδέει το Καστέλι με το Αμμούδι, το παλαιό λιμάνι του.

Το κτίριο αποτελούσε κατοικία κτισμένη περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα. Στο ισόγειο υπήρχαν ένας παλαιός ξυλόφουρνος, στάβλος ημιόνων, μικρές αποθήκες και δεξαμενή βρόχινου νερού, ενώ τα κύρια δωμάτια της κατοικίας βρίσκονταν στον 1ο όροφο. Στο ξεκίνημα της μελέτης το κτίριο βρισκόταν σε ημι-ερειπωμένη κατάσταση, με προβλήματα στην στατική του επάρκεια και φθορές στο κέλυφός του.

Ύστερα από λεπτομερή ανάλυση του παλιού κτίσματος και των μορφολογικών-διακοσμητικών του στοιχείων, η αρχιτεκτονική αποκατάσταση είχε ως στόχο την απόλυτη διατήρηση της αρχικής του μορφής και του εσωτερικού του χώρου, χωρίς καμία αλλοίωση στον χαρακτήρα του, και την ένταξή του στο ηφαιστειογενές τοπίο και τον παραδοσιακό οικισμό. Μικρές διαφοροποιήσεις στους εξωτερικούς χώρους του κτιρίου, όπως η κατασκευή μικρών υδάτινων επιφανειών-πισίνων, η μικρή διαφοροποίηση των δύο κύριων εξωτερικών κλιμακοστασίων, η προσθήκη κτιστών καθιστικών και χωρισμάτων, καθώς και η διαφοροποίηση της εσωτερικής διαρρύθμισης, έγιναν στα πλαίσια των απαραίτητων για την ξενοδοχειακή χρήση αναγκών.

Η χρήση της τοπικής ηφαιστειακής πέτρας στους τοίχους αντιστήριξης, καθώς και του έγχρωμου σοβά στις όψεις και στα εξωτερικά δάπεδα σε καφέ-γκρι αποχρώσεις και του γκρι χρώματος στα ξύλινα κουφώματα, οδηγούν στην ομαλή ενσωμάτωση του κτιρίου στην υλικότητα, τα χρώματα και τις υφές, που απαντώνται στον περιβάλλοντα χώρο του. Ελιές, ένας φοίνικας στην είσοδο του συγκροτήματος, λεβάντες και θυμάρια, ανθεκτικά φυτά στους δυνατούς βορινούς ανέμους, συμπληρώνουν την ένταξη της σύνθεσης στο περιβάλλον της.

Το ξενοδοχείο αποτελείται από τρία δωμάτια στο επίπεδο του ισογείου και από δύο δωμάτια στο επίπεδο του ορόφου, το κάθε ένα με την ανεξάρτητη είσοδο-αυλή του και ενιαίο καθιστικό/υπνοδωμάτιο/χώρο ένδυσης και λουτρό. Στο δώμα του κτιρίου διαμορφώνεται κοινός χώρος κύριας εισόδου και καθιστικού για τους επισκέπτες, με απρόσκοπτη θέα προς την καλντέρα. Η λευκή πλαστικότητα των υπόσκαφων του παλαιού ισόγειου χώρου διατηρείται και συμπληρώνεται με νέα χειροποίητα κτιστά έπιπλα. Σε αντίθεση, οι γραμμές και οι γεωμετρίες (σκάφες, σταυροθόλια κ.α.) του εσωτερικού χώρου της παλαιάς κατοικίας στον όροφο τονίζονται και αναδεικνύονται, ενώ η προσθήκη χειροποίητων ξύλινων χρωματιστών επίπλων καθώς και η χρήση στο πάτωμα δρύινων σανίδων, φαρδιού πλάτους και επεξεργασμένων ως προς το χρώμα, έχουν επιλεχθεί στα πλαίσια της αναζήτησης ενός λιτού νησιώτικου νέο-κλασσικού στυλ.

Η κατασκευή των αναλημματικών τοιχίων για τη διαμόρφωση των υπαίθριων χώρων έχει γίνει με τη χρήση οπλισμένου σκυροδέματος και τοπικής πέτρας. Η χρήση εκτοξευόμενου σκυροδέματος στις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες του κτιρίου ήταν απαραίτητη, για την στατική ενίσχυσή του και την υγρομόνωσή του. Πέτρες και θερμομονωτικά τούβλα χρησιμοποιήθηκαν στις πληρώσεις των τοίχων, ενώ στις όψεις χρησιμοποιήθηκε έτοιμος σοβάς γήινης απόχρωσης. Παραδοσιακή πατητή τσιμεντοκονία εφαρμόστηκε στις επιφάνειες των λουτρών και στο δάπεδο του παταριού.