Η Μαριάννα Χαριτωνίδου είναι λέκτορας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της ETH Zürich, διδάκτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ (2018), με μεταπτυχιακές σπουδές στην Architectural Association στο Λονδίνο (2010-11) και στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην κατεύθυνση «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» (2011-2013), και είναι αρχιτέκτων μηχανικός ΑΠΘ (2010). Παράλληλα, είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Department of Architecture της ETH Zürich (θέμα μεταδιδακτορικής έρευνας: “The Travelling Architect’s Eye: Photography and Automobile Vision”), στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (θέμα μεταδιδακτορικής έρευνας: «Ο φαντασιωτικός αποδέκτης της αρχιτεκτονικής ως μηχανισμός διερεύνησης του μετα-αποικιακού πολιτισμού: οι μετασχηματισμοί της ελληνο-κεντρικής προσέγγισης») και στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (θέμα μεταδιδακτορικής έρευνας: «Το όραμα ανοικοδόμησης του Κωνσταντίου Α. Δοξιάδη και του Adriano Olivetti στην Ελλάδα και στην Ιταλία: μεταξύ συγκεντρωτικής και μη συγκεντρωτικής πολιτικής»). Η διδακτορική της διατριβή με τίτλο «Η διάσταση ανάμεσα στην ερμηνεία και στη διαχείριση της αρχιτεκτονικής μορφής: διερευνώντας την αλλαγή του αντικειμένου της αρχιτεκτονικής», την οποία υποστήριξε το Σεπτέμβριο του 2018, είχε ως αντικείμενο έρευνας τις μεταλλαγές του επιστημολογικού αντικειμένου της αρχιτεκτονικής μέσα από την ανάλυση των τρόπων αναπαράστασης που βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος σε τέσσερις διαδοχικές γενιές αρχιτεκτόνων από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Έχει διδάξει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της ETH Zürich, στην École Nationale Supérieure Paris-Malaquais, στην École Nationale Supérieure Paris-la-Villette, στην École Nationale Supérieure d'Architecture de Versailles, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ και στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Διετέλεσε επισκέπτρια ερευνήτρια στη Graduate School of Architecture, Planning and Preservation (GSAPP) του Πανεπιστημίου Columbia στη Νέα Υόρκη (2016-2017), στην École française de Rome (2017, 2018), στο Canadian Centre for Architecture (CCA) (2018) και στο Getty Research Institute στο Λος Άντζελες (2020).