Όσο περισσότερο αυξάνεται η ανεπεξέργαστη «ενημέρωση» για τις συνεχείς -κυρίως μορφοπλαστικές- μεταλλάξεις της αρχιτεκτονικής στους τόπους και τον κόσμο, τόσο περισσότερο μειώνεται ο κριτικός διάλογος (ιδιαιτέρως μεταξύ αρχιτεκτόνων!) γι’ αυτήν την υπερπαραγωγή «πρωτότυπου» αρχιτεκτονικού έργου. Η ροή είναι αδιάκοπη, σχεδόν αυτοματοποιημένη, προσαρμοσμένη στον ρυθμό του χτυπήματος δακτύλου στο πληκτρολόγιο, ώστε το μυαλό δεν προλαβαίνει να σταθεί σε κάποιο σημείο της προκειμένου να σκεφτεί. Να αντιληφθεί το «τι», το «πώς», το «για ποιον», κυρίως το «γιατί» αυτής της -συνήθως εικονογραφικής- υπερπαραγωγής. 

Έτσι που η κατανόηση της όποιας ουσιώδους σχέσης μεταξύ αρχιτεκτονικού αιτίου και αιτιατού (και πιο απλά, μεταξύ του αρχιτεκτονικού «κάτι»...

Archetype team
Ιανουάριος, 1970